میزان هستی
09 فروردین 1399
مرا یک قبله، آن کوی حسین است
دلم ، در بند ابروی حسین است
طواف کربلا ، خو اهد وجودم
دلم ،پروانه ی کوی حسین است
به من آموخت یارم ، اسم اعظم
همانا ، نام دلجو ی حسین است
مشامم می ر سد ، بوئی ز جنت
یقین دارم،که آن بوی حسین است
میان خیر و شر ، میز ان هستی
عیار حق ،ترازوی حسین است
تو می بینی ، تنم اینجاست اما
دل دیوانه، پهلوی حسین"ع"است
توجنب وجوش می بینی ،درایندل
همه ازلطف ونیروی حسین است
بخواند فاخته کوکو ، بدانید
همان سودای کوکوی حسین است
مسلمان ، گبر و ترسا و کلیمی
یکایک محو هوهوی حسین است
اگر درمان درد خویش خواهی
طبیبم گفت :داروی حسین است
” فرائی ” شاه بیت زندگانی
به شیعه،رسم والگوی حسین است
منبع: تبیان