امشب دیگر صدای گریه اش شنیده نمی شود و مردم بی دل مدینه با آرامش خوابیده اند.امشب جای خالی مادر در خانه نمایان است.امشب حسن و حسین بی مادر شده اند.دیگر علی وقتی به خانه بیاید،روی فاطمه را نخواهد دید تا غم های عالم با دیدنش از بین برود.

امشب علی(ع) همراه کودکانش تابوت همسر مهربان و مظلومش را در سکوت به سمت قبرستان بقیع میبرند تا در سیاهی شب و بدور از چشم دشمنان بخاک بسپارند.

امشب فرشتگان های های می گریند،زمین دیگر تاب ندارد،ستارگان خاموشند.

خدایا! چقدر سخت است وداع با عزیزترین یار،آنهم بی صدا.

خدایا!علی(ع) چگونه فرزندانش را از مادرشان جدا کرد و جسد مجروحش را در خاک نهاد.

خدایا !علی(ع) در آن تاریکی شب و هنگامی که یارش را در قبر می نهاد چگونه با زهرایش(س) خداحافظی کرد و با خدایش چه گفت…

خداحافظ ای یار باوفای من

خداحافظ ای تمام امیدم

خداحافظ ای هستی من

خداحافظ ای یادگار رسول خدا

خداحافظ ای بانوی بی نشانم…