" خلايـــق هــرچه لـــايــق "
” يــا صاحـــب الـــزمــــان “
آقای مـن!
مــولای مـن!
از قـديــم گفته انـد :
” خلايـــق هــرچه لـــايــق “
بي راه نگـــفـته انــد!
اقرار مـــي کنيم هنوز ليـــاقت حضور در محـــضر شما را پيدا نکرده ايــــم.
که اگرغيـــر از اين بـــود
هم اينـــک در زمان ظهـور و در حـــضور شما به سرمي برديـــم .
” از ماســت که برماســــت “
آري، ما مـــستحق بلــــاي غيبـــتيـم ؛
سزاوار چنــيـن سرنوشــتي هستـــيم ؛
تــو را نخواســته ايم ؛
به بي امامـــي ” عــادت ” کـرده ايم ؛
هنــوز باورمان نــشــده
” تا نيايي گره از کـار بشر وا نــشــود “
اللهم عجل لولیک الفرج
صبح روشن ظهور
سلام حضرت آفتاب، مهدی جان
در دل های غم گرفته ی ما ، در عمق جان های خسته و عطشناکمان ، در ژرفای سرد ناامیدی ها … ایمان به آمدنتان ، همچون چشمه ی زلال و گرمی ، زنده مان می دارد …
همچون سپیده که در ظلمانی ترین نقطه ی شب ، تاریکی را می شکافد و نور را بر چهرهی جهان می پاشد ، پس از این روزهای بی خورشید و دهشت بار ،
صبح روشن ظهور شما طلوع خواهد کرد …
به همین زودی…. به همین نزدیکی…
اللهم عجل لولیک الفرج
سبد سبد دعای فرج
اللهم عجل لولیک الفرج
سبد سبد دعای فرج تقدیم قلب مهربانتان
برای عرض تبریک…
به امید اینکه عیدیمان
لحظه لحظه نزدیکی ساعات ظهورتان باشد!!!
یا صاحب الزمان میلاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه برشما وشیعیان ومحبین شما مبارک
آيا نان صلواتى مىخواهيم؟
با چه انگیزهای منتظر ظهوریم؟
آیت الله مصباح یزدی(رحمت الله علیه)
ما بايد به درون خويش بنگريم كه با چه انگيزه اى منتظر ظهور امام عصر عليه السلام هستيم؟
آيا نان صلواتى مىخواهيم؟
يا از ظلم ستمگران به تنگ آمده ايم؟
آيا انجام وظايف دينى بر دوش ما سنگينى مىكند؟
يا چون اسلام و مسلمانان در خطر قرار گرفتهاند در انتظار فرج ايم؟
بايد بينديشيم و ببينيم كه انگيزه واقعى ما از انتظار، كداميك از اينهاست؟
اگر انگيزه ما يكى از سه مورد اول باشد، در واقع، دل ما به حال خودمان سوخته است، نه ديگران!
در واقع، ما انتظار راحتى خود را مىكشيم، نه ظهور حضرت حجّت(عج) را! اگر كس ديگرى، غير از امام عصر(عج) ،خواسته هاى ما را تأمين كند، ما مريد و علاقه مند به او خواهيم شد. بنابراين، امام زمان و ظهور ايشان براى ما موضوعيتى نخواهد داشت و مقصود اصلى تأمين راحتى خودمان است، نه چيز ديگر.
⁉️انتظارى كه ناشى از راحت طلبى و تنبلى باشد، چه ارزشى دارد؟…
انتظارى واقعى و با ارزش است كه انسان براى پيروزى و عظمت اسلام و گسترش آن در انتظار فرج باشد و ظهور حضرت مهدى(عج) را بخواهد. اين انتظار باارزش و انتظارى واقعى است و روايات بر ارزش والاى آن دلالت دارد.
اگرچه در سايه حكومت و انقلاب جهانى حضرت حجت(عج) امنيت و آسايش و وفور نعمت و نابودى ظلم و ظالمان و از بين رفتن فقر و بدبختى حاصل مىشود، لكن اينها نبايد انگيره اصلى مؤمن براى انتظار فرج آن حضرت باشد.
بر درگاه دوست،ص ۱۴۳
از بابت تو خیالم راحت است
محبت مهدوی
هر لحظه امام زمان ارواحنافداه دارند ما را میبینند. هر عملی را که انجام بدهیم «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» (توبه/١٠۵).
همان لحظهای که در خانهات نشستهای و داری با همسرت صحبت میکنی، اگر یک صحبتی از روی مهر و محبت باشد، آقا خوشحال میشوند و میفرمایند در این خانه شیعیانِ من آرامش دارند.
اما اگر تندی کنی آقا ناراحت میشوند.
چقدر آقا از رفتار و حرکات ما خون دل بخورند؟ دیگر بس است. بیاید اینقدر آقایمان را نرنجانیم. حداقل در این دنیایی که امام زمانِ ما غریب و مظلوم و بیپناه است، آقا از طرف ما اَمان داشته باشند. ما به آقا اَمان بدهیم.
آقا بفرمایند این شیعهی من خوب میداند چطور عمل کند، ماشاءالله، احسنت، خیالم از بابت این شخص راحت است.
مثلِ یک پدری که در خانه دائم غم و غصهی بچههایش را دارد. یک بچه کوچک است نمیداند چکار کند، باید آن را بگیرند آرامش کنند.
به یک بچهای که عقل دارد، رشد کرده و به سن بلوغ رسیده است میگوید: آفرین بابا، تو دیگر غم مرا زیاد نکن، تو هم بیا کمک من باش.
امام زمان ارواحنافداه پدر مهربان است. «والد شفیق» پدرِ دلسوز و مهربانی است که میبیند همهی بچههایش دارند با آتش بازی میکنند، سَمّ مُهلکِ گناه را سر میکشند، یکی آتشبازی میکند، یکی لبِ پرتگاه رفته است. غم و غصهی همه را دارند.
حالا ما طوری باشیم که آقا به ما بفرمایند: آفرین، تو هم بیا کمکِ من باش. یک خورده این خواهر و برادرانت را نصیحت کن، جمع و جورشان کن، حفظشان کن. دیگر من غصهی تو را نمیخورم، از بابت تو خیالم راحت است.
استاد زعفری زاده