سخنوری یکی از میراث‎های گرانبهایی بود که حضرت عباس(علیه‎السلام) از پیوند امیر بیان حضرت علی(علیه‎السلام) و بانوی ادب، ام‎البنین(علیها‎السلام) به دست آورده بود. پدرش کسی بود که در جنگ‎ها، فی البداهه رجز می‎سروده و مادرش نیز بانویی ادب دوست و شاعری توانا و از خاندانی ادب دوست و شاعرپرور بود.

میراث سخن که توشه‎ای پر بار از پرورش حضرت عباس(علیه‎السلام) در دامان پدر و مادری این چنین است در صفحه‎های روشنی از تاریخ زندگانی عباس(علیه‎السلام) هویداست. او شب عاشورا، وقتی غربت و تنهایی امام خویش را دید، هنگامی که امام حسین(علیه‎السلام) بیعت خود را از همه همراهان برداشت و فرمود: «هر کس که می‎خواهد برود، می‎تواند.» عباس(علیه‎السلام) به نمایندگی از عاشوراییان برخاست و گفت: «کجا برویم؟ آیا تو را در میان دشمنان دین تنها بگذاریم و به فکر خود باشیم؟ آیا پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هرگز نخواهد که شاهد چنین چیزی باشیم.»(1)

عباس(علیه‎السلام) به نمایندگی از عاشوراییان برخاست و گفت: «کجا برویم؟ آیا تو را در میان دشمنان دین تنها بگذاریم و به فکر خود باشیم؟ آیا پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هرگز نخواهد که شاهد چنین چیزی باشیم.»
پس از اتمام خطبه، امام در پشتیبانی از ایشان به بنی‎هاشم گفت: «بار سنگین را باید اهلش بردارند. فردا صبح، شما (بنی‎هاشم) نخستین گروهی باشید که به میدان می‎روید. ما پیش از آنان به استقبال مرگ می‎شتابیم تا مردم نگویند یاران را پیش فرستاده و بعد خودشان شمشیر کشیدند.»(2)

ادامه »

شیرینی کلامت را بر ما بچشان!
اشک‏هایمان را رنگ معرفت بخش.

عزای فراقت را به صبر عالمانه مبدل کن!
دعا کن تا شیعیان رنج چندین ساله ‏ات باشیم و علمِ ابدی‏ ات

اینجا کاظمین است و این روزها، روزهای رجب.
وقتی عقربه تاریخ به بیست‏ وپنجم آن نزدیک می‏شود

دوباره ثانیه ‏ها به فریاد می‏آیند.
از نگاه دیوارهای شهر، غم می‏چکد.

ناله حزین مرغان عاشق است که به گوش می‏رسد:
امشب پس از چندین سال روز، چندین سال شب
هفتمین ستاره به آسمان هفتم می‏رسد؛

ولی غافل از آنکه این مردم، غفلت، سایه‏ گستر چشم‏ه ایشان شده است.
دریغ و صد افسوس که نمی‏دانند اینجا دیگر تازیانه‏ ها شرمِ باریدن دارند!

چه سخت است و دردناک، دیدن چشمان خیس و بارانی و منتظر دخترت!
او سال‏ها سال چشم به راهی را تحمل کرد تا تو
از سفر برگردی؛

امّا غربت تو با تو عجین بود و سرانجام این
چشم‏ها را برای همیشه منتظر و داغدار گذاشت.
معصومه تو، خود هم این غم را به دوش کشید؛ امّا… .

دین مبین اسلام این‌طور نیست که با هر سنت و آیینی به مبارزه برخیزد و آن را باطل کند و بدعت بداند بلکه فقط با سنت‌هایی که با فطرت و عقل سلیم آدمی و احکام مسلم شرعی مخالف‌اند به مبارزه و مخالفت برخواسته است.

ما ایرانیان دو تقویم داریم یکی تقویم ملی که شمسی است و دیگری تقویم مذهبی است که قمری است و مبدأ هر دو تقویم هجرت حضرت رسول‌الله صلی‌الله‎علیه‎وآله از مکه به مدینه است. ولی مبنای یکی گردش زمین به دور خورشید و دیگری گردش ماه به دور زمین است و این اختلاف مبنا باعث شده که سال شمسی ده روز از سال قمری بیشتر باشد و این تفاوت باعث گردش ماه‌ها و روزهای سال قمری در سال شمسی و تداخل مناسبت‌های قمری و شمسی می‌شود. مثل روز عاشورا که روز حزن و ماتم مسلمانان است تقریباً هر 36 سال یک بار مصادف با نوروز می‌شود که عید ملی و ایام جشن و شادی ایرانیان است و امسال نیز این اتفاق در مورد سالروز شهادت حضرت امام هادی علیه‌السلام افتاده که مصادف شده است با اولین روز نوروز سال 1397 هجری شمسی.

اول اینکه نظر اسلام در مورد نوروز چست؟
دوم اینکه وظیفه ما در روز اول سال که با سالروز شهادت دهمین امام معصوم مصادف شده است چیست؟

نظر دین مبین اسلام در مورد نوروز چست؟

قاعده اولیه:
دین مبین اسلام این‌طور نیست که با هر سنت و آیینی به مبارزه برخیزد و آن را باطل کند و بدعت بداند بلکه فقط با سنت‌هایی که با فطرت و عقل سلیم آدمی و احکام مسلم شرعی مخالف‌اند به مبارزه و مخالفت برخواسته است.

در همین راستا حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مالک اشتر فرمود:
سنّت پسندیده‌ای را که بزرگان این امت به آن رفتار نموده‌اند و موجب الفت و همبستگی شده و کار مردم به خاطر آن سروسامان گرفته است، نقض نکن و هیچ‌گاه سنّتی را پایه‌گذاری نکن که به چیزی از سنّت‌های نیک گذشته لطمه‌ای بزند؛ زیرا در این صورت پایه‌گذار آن سنّت گذشته مأجور خواهد بود و وزر و وبال شکستن آن سنت برای تو باقی خواهد ماند.[1]

ادامه »

مرحوم حاج اسماعیل دولابی می فرمود:

مادرت را ببوس،پایش را ببوس، تا به گریه بیافتد،وقتی گریه افتاد،خودت هم به گریه می افتی،آن وقت کارت روی غلتک می افتد و همه درهایی را که به روی خود بسته ای،خدا باز می کند.

این که فرمود بهشت زیر پای مادر است یعنی تواضع کن. نکند حق آنها را تضییع کنی که راهت بسته می شود،اگر زنده اند یا مرده،هر طور که می توانی آنها را از خودت راضی کن.

مادرتان را ببوسید،به پای او بوسه بزنید.
وقتی دل آنها ازشما راضی و شاد شود،از ته دل دعایتان می کند و این در سیر شما بسیار مؤثر است.

مراسم عزاداری شهادت حضرت زهرا"سلام الله علیها” در حوزه علمیه الزهرا (س) ارومیه

◀️سخنران: حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا راحلي
◀️مداح: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دلریش
◀️همراه با ختم قرآن دسته جمعی هدیه به مادر خوبی ها
◀️قرائت حدیث کسا و زیارت نامه حضرت زهرا “سلام الله علیها”
◀️مراسم نماديين تشیع حضرت زهرا “سلام الله علیها”
◀️اقامه نماز ظهر و عصر به امامت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا راحلي
در جمع اساتید ،طلاب ،مبلغات وعموم مردم

ادامه »