بخشی از وصیت نامه شهید بهشتی:

?ما بی‌شناسنامه نیستیم، ما از مردم جدا نمی‌باشیم؛ اولاد زجر کشیده آل عبا(ع)، فرزندان زندان‌های بی‌نام و نشان و حبس‌ها و دخمه‌های فراموشی.

? ما بی‌شناسنامه نیستیم، اهل قنوتیم، ساکن دهستان نیایش و بچه جنوب عشقیم، کبوتران قباپوشی که بال در خون شهیدان کربلا نهاده‌ایم و عمری بر شاخه‌ها مرثیه خوان ذبح بنی آدم
ما از امتزاج دو ایمان بدوی روستایی از تصادم دو عدم ساده بوجود آمده‌ایم، با هیچ کس هیچ فرقی نداریم و نمازمان را اول وقت می‌خوانیم.

?ما محصول آن لحظاتی هستیم که خسته از بیل و رنجور از داس، خیمه دعایی برافراشته‌اند
ما ساده نشینان کاخ ویرانه فقر و فناییم؛ پنجره‌هایی که رو به سوی افق سبز توکل باز می‌شوند؛
ما مثل کتابی در هر گوشه خاک و در هر لحظه از روزگار باز می‌شویم و دیگران را از خود باخبر می‌کنیم؛ ما مثل وضو ساده و پاکیم؛ عین اقطار بی‌آلایش و معصومیم؛
?ما را می‌شود در هر گوشه مسجد پیدا کرد؛ در هر جنسی جستجو نمود با هر دردی دریافت؛ ما مثل تلاوت غمگینیم، مثل تکبیر حالت خنجر داریم و دوستان ما شیران روز و پارسایان شب هستند.

?از نوح به بعد تا کربلا تا هویزه حضور داریم، پشت هر سنگی روییده‌ایم، با هر بوته‌ای رسیده‌ایم، بر هر شاخی بر داده‌ایم؛ ما در این آب و خاک سبز می‌شویم؛ ما بی‌شناسنامه نیستیم.

استغاثه جهانی طلب منجی
با سپاهی از شهیدان خواهد آمد