آیا «دحوالارض» از نظر علمی قابل اثبات است
مطابق با نظریه اشتقاق «واگنر» و بر اساس تئوری او، زمین از یک نقطه نخستین شروع به جدا شدن کرده و به تدریج خشکیها و آبهای کنونی شکل گرفتهاند. این نقطه در روایات اسلامی «کعبه» معرفی شده است.
روز 25 ذیالقعده در تقویم آفرینش هستی از مهمترین رویدادهایی است که به وقوع پیوسته است، چرا که در این روز سر آغازی برای حیات بشر و آغازی برای تولد زمین است که با گسترده شدن نخستین قطعه خاکی زمین از زیر قبلهگاه عالم، پیام توحید در سرتاسر جهان مخابره شد.
«دحو الارض» واژهای آشنا در فرهنگ دینی ماست که با رخداد آن در ماه با فضیلت ذیالقعده میتواند پیامآور سرازیر شدن درهای رحمت و برکت در سایه بندگی و عبودیت انسانها باشد، چرا که خداوند کعبه را نخستین بیت و نقطه جغرافیا برای اجرای سیاست جغرافیایی خود تعیین کرده است «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ».
گسترده شدن زمین از زیر خانه کعبه با هدف آفرینش ارتباط تنگاتنگی دارد،و همان گونه که آغاز حیات زمین از خانه خدا بوده است، حیات واقعی بشر نیز با ظهور حضرت حجت(عج) اتفاق میافتد.
شاخصهای انسانهای متعالی مبتنی بر بندگی حقیقی پروردگار تبلور یابد،و در شرایطی که انسانها آسمانی شوند، زمین تمام هستی خود را به ساکنانش عرضه میکند و نقطه عطف حیات زمین با ظهور امام مهدی(عج) از سرزمین مکه، در جوار کعبه و پشت مقام ابراهیم(ع) عینیت مییابد.
فضیلت روزه در چنین روزی معادل با 70 سال و در برخی روایات کیفر تمام گناهان است، این امر که خانه کعبه نخستین نقطهای بوده که از زیر آب بیرون آمده، نشان از عظمت جایگاه خانه خدا دارد.
خداوند نیز این گونه از این حادثه بزرگ یاد میکند: «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا» و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد… و مشخص میکند که گسترش زمین و گردش آن در فضا، بعد از آفرینش آسمانها بوده است.
سیره شهدا