دل تاریخ برای تو تنگ است؛ برای تو که تاریخ را شرمنده صبر و سکوت غریبانه‏ ات کردی، برای تو که سیمای شفّاف عدالت را هنوز هم پس از چهارده قرن فاصله، برایمان تازه و زیبا و روشن تصویر می‏کنی و ذوالفقار حق مدارت را در امتداد مسیر وحی و حقیقت به چرخش می‏آوری تا کوردلان خفته را از خواب شوم شیطانی برهانی. آن هنگام که چشم گشودی، نخلستان‏ هایی بی‏شمار به بار نشستند و گندمزارها در وسعتی بی‏کرانه به سمت نور قد کشیدند. بهار، رنگ لبخند تو است که بر پیکر درختان جاری شد. تو آمدی و این‏گونه، قطورترین کتاب عدالت و آزادگی با سرانگشتان روشن تو ورق خورد.