شما اگر یک قطعه آهن وسط یک مشت پنبه جاسازی کرده واز کنار انواع چوب های زیبا برش خورده وشکل یافته عبور دهی ،هیچ کدام برای آن قطعه ی آهنی جاذبه ی ندارد،اما آهن ربا دارد.

لقمه ی حلال هم در وجود انسان دقیقا مثل آن قطعه ی آهنی است ،چنین انسانی وقتی از کنار اولیای خدا عبور می کند،جذب آنها می شود،ولی کسانی که غیر از اولیاءخدا باشند برای او هیچ جاذبه ی ندارند.روز عاشورا چرا لشکریان یزد از کنار امام حسین علیه السلام می گذشتند ،وامام برای آن ها هیچ جاذبه ی نداشت ؟چون لقمه ی حلال رادر درون خود نداشتند.

همین حقیقت را سید الشهدا علیه السلام به امام سجاد علیه السلام فرمود که:(شکم هایشان ما لامال از لقمه های حرام است)