ادب جرعه نوشی ماه رجب
ادب جرعه نوشی
الهی به مستان میخانه ات
به عقل آفرینان دیوانه ات
به دردی کش لجه ی کبریا
که در شانش آمد فرود « انما»
به دری که عرش است او را صدف
به ساقی کوثر به شاه نجف
که خاکم گل از آب انگور کن
سراپای من آتش طور کن
خدایا بجان خراباتیان
کزین تهمت هستیم وارهان
به خلوتگه وحدتم راه ده
دل زنده و جان آگاه دل
که از کثرت خلق، تنگ آمدم
به هرجا شدم سر به سنگ آمدم
بیا ساقیا می به گردش درآر
که دلگیرم از گردش روزگار
از آن می که چون ریزیش در سبو
برآرد سبو از دل آواز هو
مئی را که باشد در او این صفت
نباشد بغیر از می « معرفت»
ماه معظم رجب آغاز ورود به ضیافت الله رمضان المبارک است و هر کس نتواند آداب جرعه نوشی از صهبای رجب را _ که نهری است در بهشت معرفت ، از شیر سفیدتر و احلی من العسل_ بنوشد، دیگر بعید است که معده معنوی اش آمادگی تناول از طعام و شراب ضیافت الله را داشته باشد.
اما ادب جرعه نوشی ماه رجب چیست؟
اول : توبه و بازگشت
مگر نمی بینی که چقدر در این ماه توصیه به استغفار شده
مگر نخوانده ای که هرکس در شب اول این ماه بیست رکعت نماز بخواند_ یعنی ده نماز دو رکعتی_ و پس از اتمام نمازها ۳۰ بار لااله الا الله و ۳۰ بار صلوات بگوید مانند روزی که از مادر متولد شده، پاک پاک خواهد شد…..
آیینه شو جمال پری طلعتان طلب
جاروب زن خانه و پس میهمان طلب
دوم: آماده کردن ظرفیت وجودی خود برای زیارت جمال و جلال الهی
می دانی دعای یا من ارجوه… چه درس عمیقی دارد؟ می گوید اگر می خواهی در شهرالله، مشغول غیرالله نباشی از الان باید ظرفیت طلب خودت را تعالی بدهی. از خیرهای کوچک و کم و نازل به جمیع خیرالدنیا و جمیع خیرالآخره صعود کن و اگر میخواهی سر سوزنی از چهره حق در شب ظهور او _لیله القدر_ در حجاب نباشد و محروم نشوی پس از او بخواه که جمیع شرالدنیا و شرالآخره را از تو دور کند؛ زیرا هر شری یک حجاب است و هر حجابی، محرومیتی.
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند
پس بیایید قدر این ماه اصب و رجب را بدانیم تا ماه مبارک رمضانمان واقعا مبارک باشد. ان شاء الله
ادامه دارد…
?حمیدرضا مهدوی ارفع