ادب جرعه نوشی الهی به مستان میخانه ات به عقل آفرینان دیوانه ات به دردی کش لجه ی کبریا که در شانش آمد فرود « انما» به دری که عرش است او را صدف به ساقی کوثر به شاه نجف که خاکم گل از آب انگور کن سراپای من آتش طور کن خدایا بجان خراباتیان کزین تهمت هستیم… بیشتر »

  ادب صدق راستی کن، که راستان رستند در جهان راستان قوی دستند راستگاران بلندنام شوند کج‌روان نیم پخته خام شوند یوسف از راستی رسید به تخت راستی کن، که راست گردد بخت گر بدی دامنش گرفت چه باک؟ چکند دست بد به دامن پاک؟ راست گوینده راست بیند خواب خواب یوسف که… بیشتر »