ادب صدق

راستی کن، که راستان رستند
در جهان راستان قوی دستند

راستگاران بلندنام شوند
کج‌روان نیم پخته خام شوند

یوسف از راستی رسید به تخت
راستی کن، که راست گردد بخت

گر بدی دامنش گرفت چه باک؟
چکند دست بد به دامن پاک؟

راست گوینده راست بیند خواب
خواب یوسف که کج نشد، دریاب

چون درو بود راست کرداری
خواب او گشت قفل بیداری

چون به نیکی درید پیرهنی
شد مسخر چو مصرش انجمنی

پیرهن کین بود مقاماتش
دیده روشن کند کراماتش

 همه ی عقب افتادگی ما از عارفان واصل و سالکان مقرب این است که به آنچه‌می دانستیم، اقرار نکردیم و آنچه را که اقرار کردیم، عمل نکردیم. صدق نداشتیم و گرفتار کذب و ریا و خیانت شدیم و این مزبله رذایل و مرداب پلشتی ها را با ادکلن، عطر مصنوعی زدیم و بزک کردیم تا دیگران از باطن آلوده مان خبردار نشوند … کم کم خودمان هم فریب این ظاهر آراسته و تظاهر به مناسک را خوردیم و به خودمان نمره قبولی در آزمون بندگی دادیم.

 به قول امیربیان: «خدايا به تو پناه مي برم كه ظاهر من در برابر ديده ها نيكو، و درونم در آنچه كه از تو پنهان می دارم، زشت باشد، و بخواهم با اعمال و رفتاری كه تو از آن آگاهی ، توجه مردم را به خود جلب نمايم، و چهره ظاهرم را زيبا نشان داده با اعمال نادرستی كه درونم را زشت كرده به سوی تو آيم، تا به بندگانت نزديك، و از خشنودی تو دور گردم.» ( #نهج_البلاغه ،حکمت۲۷۶)

 غافل از اینکه «ِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ » یعنی همان خدایی که شاهد اعمال است، در روز جزا حاکم و قاضی است. (نهج البلاغه، حکمت۳۲۴)

‼️اکنون که هنوز زنده ای و ماه رجب دیگری را درک کرده ای، حالا که بار دیگر خداوند باب رحمت و غفران و توبه را کریمانه به رویت گشوده است، مراقب باش به خودت دروغ نگویی. تو هیچ چیزی نیستی! من هیچ نیستم! بار گناه و جهل و عنادمان بسیار سنگین تر از بار عبادات و حسنات ماست.

صدق در این ضیافت دو خاصیت دارد:

اول اینکه بیمار به واقعیت حال وخیم خود آگاه می شود و به اضطرار درمان می افتد.

دوم طبیب که همان خدای مهربان رجب است، به درمان او ترحم می کند و او را پیش می اندازد چون به حرف شنوی این بیمار مضطر اعتماد می کند.

 پس با اضطرار آمیخته با امید بگو
یا من ارجوه … ای کسی که به او امید دارم…

 ادامه دارد…

?حمیدرضا مهدوی ارفع