نیمه دوم شب، اوقات خاصی را دارد. این اوقات عبارتند از :

1. یک ششمِ اول از نیمه دوم شب

2. سحر یا قسمت آخر شب

در حدیثی از امام صادق (ع) روایت است که:

در هر شبی ساعتی وجود دارد که نمی شود بنده مسلمان در آن ساعت نماز بخواند و به دعا بپردازد مگر اینکه خدای متعال او را اجابت می فرماید. (کلینی، اصول کافی، ج۲، ص۴۷۸)

راوی می گوید:

 گفتم: خدا شما را مشمول عنایات خود قرار دهد، آن کدام ساعت از شب است؟

 فرمود: آن وقت که از شب نصف آن گذشت و آن در حقیقت یک ششمِ اول از نصفِ دوم شب است.

و امام باقر (ع) در خصوص سحر و برکات آن می فرماید:

 خدای عزوجل از بندگان مؤمن خود، آن بنده ای را دوست می دارد که زیاد دعا می کند. پس بر شما باد دعا تا طلوع آفتاب زیرا که این ساعت، ساعتی است که در آن ابواب آسمان باز می گردد و روزی ها در آن تقسیم و حوائج بزرگ برآورده می شود.
(همان منبع)

درهای رحمت حق در سحر باز است و لحظات آن لحظات رحمت است.

در این وقت مبارک است که حوائج بزرگ برآورده شده، ارزاق ظاهری و باطنی تقسیم و مشکلات سخت و غیرقابل حل برطرف می گردد.

مقاله “برکات شب و سَحر"/نویسنده: شیوا ضیایی