طلبه و دانشجو؛ دو بال پرواز

پروانه دیده اید چه زیباست؟ رقص پروازش زیباتر است. نقش بال های پروانه یکسان نیست؛ ولی قلم طبیعت در طراحی هر دو بال به یک اندازه از معدن سلیقه و ظرافت مایه گذارده است.

پروانه با یک بال به همان اندازه ناتوان است که پروانه بی بال و به همان اندازه از نعمت پرواز محروم.

ایران امروز چون پروانه است؛ برای پرواز به دو بال طلب و دانش توأمان نیازمند است. طلبه با دستان طلب همان را می جوید که دانشجو با قدرت دانش در طلب است؛ دستان طلب با قدرت دانش به هدف می رسد و قدرت دانش نیز در دستان طلب هدایت.

کافی است این دو مفهوم، دو سر رشته اتحاد را بگیرند تا دشوارترین قضایای ممکن را حل کنند؛ تا دورترین ستاره های درخشندگی را رصد کنند.

ایران با یک بال، پروانه نیست.

ایران بدون پرواز، ایران نیست.