مرحوم حاج اسماعيل دولابي از علماي برجسته و از بزرگان اهل معرفت، درخصوص انتظار فرج تمثيل زيبائي دارند که نقل آن آموزنده است.
آن مرحوم مي فرمايند:پدري چهار تا بچه را گذاشت توي اتاق و گفت اين‌جا‌ را مرتب کنيد تا من برگردم
خودش هم رفت پشت پرده. از آن‌جا نگاه مي‌کرد مي‌ديد کي چه کار مي‌کند، مي‌نوشت توي يک کاغذي که بعد حساب و کتاب کند

…

يکي از بچه‌ها که گيج بود، حرف پدر يادش رفت. سرش گرم شد به بازي. يادش رفت که آقاش گفته خانه را مرتب کنيد
يکي از بچه‌ها که شرور بود شروع کرد خانه را به هم ريختن و داد و فرياد که من نمي‌گذارم کسي اين‌جا را مرتب کند
يکي که خنگ بود، ترسيد. نشست وسط و شروع کرد گريه و جيغ و داد که آقا بيا، بيا ببين اين نمي‌گذارد، مرتب کنيم
اما آنکه زرنگ بود، نگاه کرد، رد تن آقاش را ديد از پشت پرده. تند و تند مرتب مي‌کرد همه‌جا را
مي‌دانست آقاش دارد توي کاغذ مي‌نويسد
هي نگاه مي‌کرد سمت پرده و مي‌خنديد. دلش هم تنگ نمي‌شد. مي‌دانست که آقاش همين ‌جاست
توي دلش هم گاهي مي‌گفت اگر يک دقيقه دير‌تر بيايد باز من کارهاي بهتر مي‌کنم
آن بچه‌ شرور همه جا را هي مي‌ريخت به هم، هي مي‌ديد اين خوشحال است، ناراحت نمي‌شود
وقتي همه جا را ريخت به هم، آن وقت آقا آمد
ما که خنگ بوديم، گريه و زاري کرده بوديم، چيزي گيرمان نيامد. او که زرنگ بود و خنديده بود، کلي چيز گيرش آمد
زرنگ باش. خنگ نباش. گيج نباش
شرور که نيستي الحمدلله. گيج و خنگ هم نباش
نگاه کن پشت پرده رد آقا را ببين و کار خوب کن
خانه را مرتب کن، تا آقا بيايد

منبع: پرتال فرهنگي اطلاع رساني نور

از جمله نشانه‏ هاي ظهور «خروج سيد حسني» از طرف ديلم است. درباره شخصيت سيد حسني در روايات سخني نيامده، ولي رواياتي که سخن از خروج و کشته شدن او دارد تا حدودي به معرفي او پرداخته است.

علامه مجلسي ‏رحمه الله گفته است: در حديث مفضل از حضرت صادق‏ عليه السلام آمده است که فرمود: «حسني آن جوانمرد خوشرويي که از طرف ديلم خروج مي‏کند و با بيان فصيحي که دارد، فرياد بر مي‏آورد: اي آل احمد! اجابت کنيد. دردمند پريشان حال را و آنکه از پيرامون ضريح (شايد مراد کعبه باشد) ندا مي‏کند؛ پس گنجينه ‏هاي الهي در طالقان او را اجابت مي‏کنند.[آنها] گنج هايي از طلا و نقره نيستند؛ بلکه مرداني اند همانند قطعه‏ هاي آهن. بر اسب‏هاي چابک سوار گشته و حربه‏ هايي به دست مي‏گيرند. پيوسته ستمگران را مي‏کشند تا اينکه وارد کوفه مي‏شوند. در حالي که بيشتر جاهاي زمين از لوث وجود بي‏ دينان پاک گشته، سيد حسني آنجا را محل اقامت خود قرار مي‏دهد.آن گاه خبر ظهور مهدي‏ عليه السلام به سيد حسني و اصحابش مي‏رسد، اصحاب به او مي‏گويند: اي فرزند پيغمبر! اين کيست که در قلمرو ما فرود آمده؟ مي‏گويد: برويم ببينيم او کيست – در صورتي که به خدا قسم سيد حسني مي‏داند او مهدي‏ عليه السلام است و بدين جهت اين سخن را مي‏گويد که به يارانش آن حضرت را بشناساند – پس سيد حسني بيرون مي‏آيد تا اينکه به مهدي ‏عليه السلام مي‏رسد. آن گاه مي‏گويد: اگر تو مهدي آل محمدصلي الله عليه وآله هستي، پس عصاي جدّت پيامبر و انگشتر و جامه و زره آن حضرت کجا است؟ عمامه (سحاب) اسب، شتر، قاطر، الاغ و اسب اصيل رسول خدا و مصحف اميرمؤمنان کجا است؟
پس آن حضرت تمام اينها را به او نشان مي‏دهد. آن گاه عصاي پيامبر را مي‏گيرد و در سنگ سختي مي‏کارد، فوراً برگ مي‏دهد. منظورش از اين کار آن است که بزرگواري و فضيلت حضرت مهدي‏عليه السلام را به اصحاب خود بنماياند تا با آن حضرت بيعت کنند.
پس سيد حسني عرضه مي‏دارد: اللّه اکبر اي فرزند پيغمبر! دستت را بده تا با شما بيعت کنيم. حضرت مهدي ‏عليه السلام دستش را دراز مي‏کند، سيد حسني و اصحابش بيعت مي‏کنند». [۱] .

ادامه »

نشانه‏ هاى ظهور حضرت مهدى (عج)  از زبان امام حسين علیه السلام

از ظاهرا روایت بر می آید که اشاره حضرت به برخی علائم حتمی و غیر حتمی ظهور در شب عاشورا و برای اصحاب باشد .
از حضرت امام حسين- عليه السّلام- روايت شده است‏[۱] كه به اصحابشان فرمودند :
آگاه باشيد! كه براى ما روزى از اينهاست. آگاه باشيد كه به شما اجازه دادم و بر شما حلال است و هر جا كه مى‏ خواهيد برويد
آنان گفتند: به خدا پناه مى‏ بريم! فرمود: پيش از ظهور قائم (عج) علاماتى از جانب خداوند براى مؤمنين مى‏باشد و آنها قول خداوند است‏[۲] كه مى‏ فرمايد:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ‏ (شما را مى‏ آزماييم) يعنى مؤمنين را قبل از ظهور قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- «بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ‏» (با ترس) يعنى خوف از پادشاهان بنى عباس در آخر سلطنتشان.«و الجوع» (و گرسنگى) [يعنى‏] بخاطر گرانى قيمتها و نرخها. وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ‏» (كمبود مالى) [يعنى‏] فساد تجارتها و كمى منفعت و سود. «وَ الْأَنْفُسِ» (كم شدن جانها) [يعنى‏] مرگهاى سريع و پى در پى.«و الثمرات» (كم شدن ميوه ‏ها و زراعات) [يعنى‏] كم رشدى و پژمردگى حبوبات و بى‏ بركتى ميوه‏ هاست. «و بشر الصابرين» (صابران را مژده بده) [يعنى‏] در اين هنگام نزديك بودن ظهور قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- است‏[۳].

جعفر[۴] روايت كرده است كه گفت: براى دولت خانواده پيغمبر شما، نشانه‏ هايى هست، از هر گونه اقدامى خوددارى كنيد (باز بايستيد) تا آن علائم بگذرد،
وقتى كه روم و ترك بر شما حمله آوردند
و لشكرها تجهيز و آراستند
و خليفه شما (مسلمين) كه جمع ‏آورى اموال مى‏كند، جان داد
و مردى درستكار جاى او مى‏ نشيند
و بعد از دو سال از بيعتش خلع مى ‏شود
و هلاكت ملك و دولت آنان از همان جا كه روز نخست آغاز شده بود، به وجود مى ‏آيد[۵].
و گفت: مرد پاكدل و صاحب نفس زكيّه، جوانى از خاندان پيغمبر و نامش «محمّد بن حسن» است، بدون هيچ جرم و گناهى كشته مى ‏شود، وقتى او را كشتند خداوند قائم آل محمّد- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- را مى‏ فرستد[۶].
و گفت: مهدى ظهور نمى‏ كند مگر هنگامى كه علامتى با طلوع خورشيد پديد آيد[۷].[۸]

ادامه »

زندگی مهدوی یعنی زندگی با حجت حیّ و حاضر،

نفس کشیدن با یاد حضرت و خود را وقف امام زمان (عج) کردن.

ما امامی داریم که بر همه احوال ما آگاه است. بیایید كمی بیشتر فكر كنیم، با خود بیندیشیم چگونه می توانیم امام زمان (عج) را از خود راضی نگهداریم. برای پاسخ به این سوال لازم است تا به نحوه زندگیمان بیندیشیم و حواسمان را جمع کنیم ببینیم در رفتار، گفتار و برخوردهایمان در زندگی طوری عمل میکنیم که رضایت امام مهربان را جلب کنیم؟ امام زمان (عج) وظیفه هدایت بندگان را به عهده دارد و از کوچکترین انحراف و کج روی بندگان دلش به درد می آید، آیا ما پیرو ایشان هستیم یا او را آزرده خاطر می نماییم؟
برای دانستن این موضوع لازم است که ایشان را بشناسیم و خواسته های ایشان را بدانیم و طبق آن عمل کنیم.

قدم اول در زندگی مهدوی: شناخت امام

برای اینکه زندگی مان عطر حضور امام زمان (عج) بدهد، لازم است صفات و خصوصیات او را بشناسیم. در این باره روایات بسیاری آمده است که شناخت امام زمان (عج) را بر ما واجب می کند، از جمله:
پیامبر گرامى اسلام صلّى‏ اللّه ‏علیه‏ و آله فرموده است: “هر كس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به‏ مرگ جاهلیت مرده است".
و در روایت دیگرى كه مرحوم كلینى از امام محمد باقر علیه ‏السلام نقل مى‏ كند آمده است: “هر كس در حالى كه امامى نداشته باشد بمیرد، مردنش مردن جاهلیت است و هر آنكه در حال شناختن امامش بمیرد پیش ‏افتادن و یا تأخیر این امر [امر ظهور حضرت] او را زیان نرساند و هر كس بمیرد در حالى كه امامش را شناخته همچون كسى است كه در خیمه قائم [علیه‏السّلام] با آن حضرت باشد".

• انواع معرفت امام زمان

بی شک شناخت ما از امام زمان (عج) باید به گونه ای باشد که ما را از شبهه های گمراه کننده ملحدان و مدعیان دروغین نجات دهد. شناخت امام دو گونه است. یکی معرفت و شناخت “شخص” امام؛ دیگری معرفت و شناخت “شخصیّت” امام.

ادامه »

امام علي (ع) مي فرمايند: هيچ مؤمني در شرق و غرب زمين از ما غايب نيست.

روشن است كه اعمال شامل عمل جوارحي و جوانحي، هردو مي‌شود. بنابراين هر نوع نيت و عمل كه در كارنامه‌ي انسان ثبت شود امام از آن آگاه است. خداوند در قرآن كريم بياني نوراني دارند كه توجه به آن بر حالات و رفتار انساني تأثير بسزايي دارد.

وَ قل اعَلموا َسَيرَي الله عَمَلكم و رَسوله و المؤمنون

نه تنها خداوند اعمال شما را مي‌‌بيند، بلكه پيامبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلّم و ائمه عليهم‌السلام نيز شاهد بر اعمال شما هستند و در اصول كافي در ذيل اين آيه امام صادق عليه‌السّلام مي‌فرمايند:

چرا پيامبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلّم را ناراحت مي‌كنيد؛ اصحاب پرسيدند: چگونه ايشان را ناراحت مي‌كنيم؟ ايشان فرمودند: آيا نمي‌دانيد كه كارهاي شما بر او عرضه مي‌شود، پس هر گاه در آن گناهي ببينند، ناراحت مي‌شوند؛ پس پيامبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلّم را ناراحت نكنيد و او را شاد كنيد.

مگر نه اين است كه امام از سرّ درون ما آگاه است و آن وجود مقدس فرمودند:

إنّا غَير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم: ما از مراعات حال شما غافل نيستيم و شما را فراموش نكرده‌ايم.

يك چشم زدن غافل از آن ماه نباشيد

شايد كه نگاهي كند آگاه نباشيد.

پس اولاً بايد بدانيم اعمال ما در محضر بقيةالله الأعظم امام زمان عج الله تعالي فرجه است و ايشان از تمام نيات و اعمال ما اطلاع دارند، لذا نبايد با گناهان خويش قلب نازنين ايشان را مجروح كنيم.

ثانياً بايد در طول زندگي بسيار به ياد آن يار سفر كرده بود، چه‌قدر ناپسند است كه او نامه‌ي كردار ما را ببيند كه يادي از او نكرده‌ايم و غافل از آن جان جانان بوديم.