شب به حیات رسیدن و زنده شدن
شب قدر، شبی است که در عالم بلاتکرار است این شب به حقیقت حضرت زهرا سلام الله علیها تفسیر شده است. تجلیات حضرت زهرا سلام الله علیها در شب قدر هر سال میافتد و در آن تجلی، منزلتی از قرآن و ولایت تقسیم شده و نازل میشود.
حقیقت شب قدر برای ما نیست. همه چیزهای خوب عالم برای نبی اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیتشان است و بقیه میهمان سر این سفره هستند. خدای متعال حقیقت شب قدر را با همه فضائلش به نبی اکرم صلی الله علیه و آله عطا کرده است، خداوند شب قدری به پیامبر داده است که در آن شب، توحید و ولایت در جهان اقامه میشود و بساط انحرافی که در مقابل توحید و ولایت ایجاد شده، با این شب قدر، تدارک و برچیده میشود.
امشب اگر شب احیاء است که انسان باید از خواب غفلت بیدار شود، این شب، شب به حیات رسیدن و زنده شدن است. راه این زنده شدن هم این است که انسان به امام متصل شود. انسان سرچشمه حیات است و امام زمان حیات بخش همه مؤمنین است امام در قرآن به ماء معین یعنی آب گوارایی که قوام همه موجودات است، تعبیر شده است.
اگر ما بخواهیم در ظرف خودمان از گناه دوری کنیم، غفلت نورزیم، وسوسه و تحریک نشویم، باید از سرچشمه انبیا مدد بجوییم، چرا که گاهی شیطان نفوسی از راه دور تحریک میکند و طوری با نقشه وارد میشود که ما خودمان هم حس نمیکنیم، گاهی از دهان خوبان و اطرافیانمان انسان را میلغزاند، بنابراین انسان به تنهایی نمیتواند با این تحریکات مبارزه کند و نیازمند اتصال به امام در همه عمر است، آنجاست که محیط امن است، ولایت علی بین ابیطالب علیه السلام.
الهی یاریمان کن ....
پیامبر اکرم ﷺ فرمودند:
《مَن قامَ لَيلَةَ القَدرِ إيماناً وَ احتِساباً
غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ》
هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی
شب قدر را به عبادت بگذراند گناهان گذشتهاش آمرزیده میشود
فضائل الأشهر الثلاثه، صفحه۱۳۶
«حسن» چه نيكو نامي !
در آن صبح زيبا وقتي كه آفتاب از لابه لاي كوه ها و صخره ها و نخلستان ها عبور كرد و بر فراز آن خانه رسيد
خانه اي كه مركز تمامي خلقت بود
دانست كه از براي محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مقصد
خلقت از آغوش علي (علیه السّلام) و دامان فاطمه (سلام الله علیها) غنچه اي نو شكفته رسيده است.
آفتاب دسته اي از زيباترين شعاع هايش را چيده شده در سبدي از نسيم با طراوت اميد و آرزو از لابه لاي ملائك كه بر گرداگرد آن خانه طواف مي كردند گذراند و بر درگه آن خانه نشاند و تقديم آن غنچه آسماني كرد.
آفتاب جبرئيل را ديد كه فرود مي آمد تا نام آسماني آن غنچه را بر قلب محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نشاند:
«حسن» چه نيكو نامي !
اينك تمامي خوبان از ابتداي تاريخ چشم به حسن (علیه السّلام) دوخته بودند. بشارت اين چهارمين تن از آل عبا را نيز همه انبيا و اوصيا از ابتدا داده اند.
چشمان زمان كه وسعت ديدش از ابتداي تاريخ گسترده بود و تحقق وعده هاي الهي را يكي پس از ديگري ديده بود اينك قدم هاي امام حسن (علیه السلام) را دنبال كرد او آينه اي بود كه نور محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و علي (علیه السلام) و #فاطمه (سلام الله علیها) را باز مي تاباند. كرامتش صداقتش شرافتش نجابتش علمش حلمش … همان كرامت و شرافت و صداقت و نجابت و علم و حلم پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بود.
حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه
ورود به سال جدید
سـال جدید از برای مـــؤمن
از اول ماہ رمضـان آغاز می شود؛
لذا محاسبه ای از برای نفس خود در نظر داشته باش و از گناهان مرتڪب شدہ در سال قبل، توبـه کن. و بگذار پاک به میهمانی خدا وارد شوی.
رمضان شهر عشق و عرفان است
رمضان بحر فيض و احسان است
رمــضــــان مــاه عــتــرت وقــرآن
گــــاه تــــجديد عهد و پيمان است
حلول ماه مبارک رمضان، ماه رحمت و برکت و غفران مبارک باد.
ضیافت در خانه دوست
رمضان؛ یعنی بی کرانگی روح. رمضان؛ یعنی بالاتر از جبرئیل رفتن و در ضیافت و در خانه دوست، بی پرده و بی حضور نامحرم قدم نهادن.
رمضان؛ یعنی غرق شدن در زلال لاهوت. رمضان امسال چه حال و هوایی دارد! ماه نو که به دنبالش می گردیم، چه سرمست و از خود رهیده داس نو اش را از چشم ها پنهان می دارد. با این حال، ستارگان امشب با شادی، در هرم بیابان ها سوسو می زنند و چشمک زنان، نوید آغاز ماهی نو را می دهند. امشب فرشتگان ازدحام کرده اند و بر در و دیار عالم گلاب می پاشند. امشب شادی فرشتگان در وصف نمی گنجد و طراوت شکفتن این ماه نو و شهر رحمت، از فهم خورشید نیز بالاتر است.
شب نیاز است و شب عروج، شب فرود رحمت و شب فراز و به معراج رسیدن، شب آرامش و یک رنگی با فرشتگان. شبی که می توان دریای طوفانی را به ساحل نجات بخش خداوند رساند و در حرم امن الهی مهمان شد. شبی که هزار هزار فرشته، بال گشوده اند تا قطر ه های بارانِ بخشش و مغفرت را بر روی زمینیان ببارانند. آری، فرشتگان رمضان، از هفت آسمان عشق به سوی زمین می آیند، به پای بوس ماه نویی که می آید.
رمضان؛ یعنی مرحم دل های توبه کنندگان؛ دل هایی که سوخته از گناه و گداخته از بی معرفتی هاست؛ ماهی که در آن، فریادگرایی عاشقان اوج می گیرد و کاسه های تهی دستان، رو به میزبان آن بلند است.
رمضان، ماهی است که در سحرهایش، چشمان دل سوختگان، قطره قطره از فراق یار، گریان و پریشان می بارند.
رمضان، ماهی است که بندگان خدا، در شب های قدرش فریاد می زنند رسوایی و اندوه پریشانی شان را و سرشار از اندوه گناه، با بندبند جوشن کبیر، رنگ خدا می گیرند. رمضان، ماهی است که قدر پرقدرش را در خود جای داده است.
قانون بی مانند آفرینش، بر قاموس قلب محمد، در قدر پرقدر رمضان حک می شود. ماهی آمده است که شکسته دلان، انتظار آمدنش را می کشیدند تا با بال توبه پرواز کنند.
الهی! من آمده ام تا سرود دل نشین محبوبیت و بندگی را هم نوا با شب زنده داران سر دهم. الها! من آمده ام تا تسبیح توبه و پشیمانی را دانه دانه بشمارم. پناه من! در این ماه نو آمده ام تا از وجود تو عطر اجابت بگیرم. آمده ام ای کریم ترین! تا در شب غریبی خویش، از سفره های گسترده آسمانی، طعام معنویت برگیرم. آمده ام تا در دروازه های گشوده اجابت، استغاثه ام را دوچندان کنم.
سایت حوزه