عرفه بی حاجی.....
امسال عرفه بی حاجی است…..
الهی! عرفه ام، باحسین (ع) از عرفات کوچ کرد و رحل اقامت در کربلا گزید؛ پس تو رامی خوانم به زبانی که امامم حسین (ع) در روز عرفه و در ودایش با سرزمین عرفات خواند.
الهی تو را میخوانم، با اشکهایی که به ترنم آخرین نوای آسمانی مولایم حسین (ع) در روز عرفه، بر صورت شرمسارم روان شده است.
الهی! تو را میخوانم به پاکی و خلوص بندگی در صحرای عرفات، به تکاپوی حاجیان؛ آنگاه که جان مشتاق را برای لقای تو روانه آسمان زلال عرفه میکنند.
اما امسال عرفه ،حاجی ندارد….
خدای من! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی تابتر از همیشه است و تنها دارایی ام در پیشگاه تو، دعایی است که به آن وعده اجابت داده ای. چگونه تو را دریابم و کدام باد موافق، این خس دورافتاده از آستانت را به کوی شناخت و دلدادگی به تو رهنمون میسازد؟ الهی! تو نوری؛ آشکارتر از آنی که به مدد آثار خلقتت، شناخته شوی. تو نوری و روشنتر از آنی که در پناه سایه درآیی.
خدای من! چه وقت از دیده ام نهان شدی تا برای اثبات بودن تو، دست به دامن برهان و استدلال ببرم؟ تو آنقدر ظاهری که رسیدن به تو از راه مشاهده آثارت، راه دراز پیمودن و به بیراهه رفتن است. پس خدای من! چنان به عشق خود مرا بنواز و یاری ام کن تا دیده ام؛ به فراتر از نشانه هایت دل مشغول دارد و از درک نور تو که آفاق را روشن کرده، بازنماند.
بارالها! چنان خود را به من بنما که بی واسطه و با شهود قلب، شیفته جمال نورانی تو شوم. خوشا بحال كسى كه پس از غروب عرفه كه از گناهان پاك شود، بار دیگر گناه نكند.
امام صادق علیه السلام فرمود: “هنگامى كه روز عرفه به پایان انجامید و شب فرا رسید، فرشتگان به دوش انسان زده و مى گویند “اى زائر خانه خدا گذشته هاى تو بخشیده شد، مواظب باش كه در آینده، چگونه اى؟ سلام بر كسانى كه غروب عرفه را در عرفات درك كرده، و به جایى رسیده اند كه بفرموده رسول خدا خداوند فرشتگان را براى بخشش خود گواه گرفته و مى فرماید: “اشهدكم انى قد غفرت لهم.”