روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگی اش آلوده ، سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند . تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد . تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید و دخترکان بی گناه ، در خاک سرد زنده به گور می شدند . و در این هنگام بود که محمد (ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و زمین در زیر پاهای او استوار گردید .

امیر مؤمنان علی علیه السلام در مورد بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: خداوند رسولش محمد(ص) را در زمانه ای فرستاد، که فاصله قطع رسالت های آسمانی ووحی الهی به درازا کشیده بود، امت ها به خواب غفلت و بی خبری فرورفته بودند، فتنه ها کمر به فسادپراکنی وتباهی آفرینی بسته بودند، نظام کارها از هم گسسته بود، آتش جنگ ها شعله می کشید، دنیا تیره بود، فریب کار، خزان زده بود و یأس آفرین و بی برگ و بار! خشکسالی معنویت بود و قحطی حقیقت. نشانه های هدایت فرسوده وپرچم های گمراهی افراشته بود. چهره دنیا ، بر مردم عبوس گشته بود.حتی دنیا طالبان نیز از سیمای روزگار ، بر می آشفتند.

همچنین ایشان مي‏فرمايند: «شما اي جماعت عرب، بدترين آيين را داشتيد و در بد آب و هواترين منطقه زندگي مي‏كرديد. در ميان سنگلاخ هاي خشن و مارهاي سمّي به سر مي برديد و آب گنديده مي نوشيديد و غذاهاي نامطلوب مي خورديد. خون همديگر را مي ريختيد و با ارحام قطع رابطه مي‏كرديد و در همه حال به بت پرستي و معصيت كاري مشغول بوديد».(نهج البلاغه/خطبه91)

در جاي ديگر مي فرمايد: «وضع مردم مضطرب و نگران كننده بود و بسياري داعيه حكومت و سروري داشتند و وحدت مردم به تفرقه تبديل شده بود و دائما در بلاء و گرفتاري و جهل به سر مي بردند به طوري كه دختران را زنده به گور مي‏كردند و بت ها را مي پرستيدند و با ارحام خويش قطع رابطه كرده و همديگر را غارت مي نمودند»(نهج البلاغه/خطبه94)

و اما با بعثت بهترین خلق عالم،اعراب از وضیعت بد نجات یافتند و نه تنها عرب بلکه تمام عالم به سعادت رسیدند.

«نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد»
تو به پیامبری مبعوث شدی؛ با کوله باری از رسالت.

آمدی تا با تبلور حضورت، سرزمین خکشیده حجاز را نفسی
دوباره ببخشی.

آمدی تا خار جهل و جهالت را برکنی.

آمدی تا بساط ظلم را برهم زنی.

نامت محمد؛ لقبت امین.

آخرین فرستاده خدا بر زمین.

«تبارک الله احسن الخالقین».

پیامبری ات مبارک

که روح انسانیت را در باغ جان ها شکوفا کردی.