فیس بوک یک سایت به اصطلاح اجتماعی است که پس از گذشت مدت کوتاهی از آغاز فعالیت خود توانست مخاطبان زیادی را در کشورهای مختلف جهان از ایران جذب کند.
سیاست گذاران و مؤسسان این سایت اهداف گسترده سیاسی ،اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی را از تآسیس آن دنبال می کردند که نمونه ای از اهداف سیاسی آن را در حوادث پس از انتخابات سال 88 در ایران مشاهده کردیم.
اگرچه فعالیت این سایت در کشور ما غیرقانونی است و از همین روی برای مخاطبان اینترنتی قابل دسترسی نبوده و به اصطلاح فیلتر است؛ اما نباید این حقیقت را نادیده گرفت که این سایت مخاطبان نسبتاَ زیادی در ایران پیدا کرده است.
«نام نویسی » نوشته ای است که پس از ورود به این سایت با بزرگترین فونت با آن مواجه می شوید و در ادامه آن می خوانید:«نام نویسی رایگان است و همیشه خواهد ماند.»
یکی از امکاناتی که این سایت در اختیار شما قرار می دهد«انتخاب عکس » و «ایجاد یک آلبوم عکس» برای نمایه خود می باشد که متأسفانه مخاطبان ایرانی روند تأسف باری را دراین بخش پیش گرفته اند و به نوعی در پازل از پیش تعیین شده غرب برای ترویج بی عفتی ، بی بند و باری ، بی غیرتی و بی حرمتی بازی می کنند.
بسیاری از کاربران ایرانی فیس بوک (مخصوصاَ خانم ها )، در بخش انتخاب «عکس نمایه خود» عکسی بد پوشش و بی حجاب را انتخاب می کنند که این موضوع نگران کننده است؛کافیست شما نام یکی از همکاران، همکلاسی ها ، هم دانشگاهی ها ، هم محله ای ها و… که احساس می کنید در این سایت عضو است را پس از عضویت در این سایت جستجو کنید ، که در اغلب موارد در صورت عضویت این افراد ، با عکس های عجیبی مواجه میشوید که باعث تأسف و ناراحتی شما می شود!
اما تمام ماجرا به «عکس نمایه» ختم نمی شود! در قسمت «آلبوم عکس ها» نیز بسیاری از کابران فیس بوک با قرار دادن عکس های خصوصی و خانوادگی خود در انظار عمومی به حریم شکنی می پردازند؛طوری که به نظر میرسد برایشان «عرفی موجه» شده است ؛ در برخی از این موارد شما عکس های خانوادگی دوستان و همکاران خود را با پوششی متفاوت و البته نا مناسب می بینید که برایتان باور کردنی نیست!
سئوال اینجاست که چرا باید برخی از مردم کشورمان در مواجهه با این پدیده به این شکل منفعلانه برخورد کرده و به راحتی استحاله شوند؟ به نظر میرسد غرب برای ترویج بد حجابی ، بی عفتی ، بی حرمتی و البته فحشا راه جدیدی را در پیش گرفته است که نیازمند هوشمندی مردم و البته مسئولان در مواجهه با آن است ، که در صورت ادامه این روند نه حریمی می ماند و نه حرمتی.