و النّباء العظیم
و او خبر بزرگ است.
{عمَّ یتسائَلون*عن النّباءِ العَظیم}/۱و۲نباء

ابن نباته می گوید:
مردم هرچه سعی كردند كه نور علی را خاموش كنند، نشد؛ بلکه یك صیحه به صیحۀ قیامت اضافه شد!

قیامت صیحه اش خیلی بزرگ است!
در قیامت صداها، جمالها و جلالها هست! قیامت عجیب است؛ بهشت و جهنّم دارد!
اینکه یك صیحه بر صیحۀ قیامت اضافه شد، یعنی وقتی علی را در میان مردم معرفی كردند، همان مُنکرها مدام خواستند مخفی كنند، ولی مکرّر خودش آمد و ظاهر شد و تمام عالَم را از بهشت و جهنّم پُر كرد. او بهشت مؤمنین و محبّین است و جهنّم كافرین و مشركین.

او دو دست دارد، یك دستش آتش است و یك دستش گل؛
به مؤمنین می گوید: “بوی گل می دهد؛ بفرما بو كن و برو به بهشت!”

و به آن آتش می گوید: “ای جهنّم، او را دربربگیر!”

امیرالمؤمنین قسمت كنندۀ بهشت و جهنّم است.