پیوند: http://alzahra-oromiye.womenhc.com/?p=84640&more=1&c=1&tb=1&pb=1

مواردی هم چون موسیقی و برگزاری مراسم کریسمس،در قالب آموزش های هنری، استخرهای مختلط در قالب فعالیت های ورزشی از آموزش های ضد فرهنگی است که در برخی از مهدها صورت می گیرد که بدون شک امری متضاد با دین و فرهنگ کشور اسلامی ما به شمار می رود.

در سبک زندگی اسلامی، خانواده اولین، مهمترین و اصیل ترین کانون در جامعه است که فرزند در این مهد محبت چشم می گشاید و بر اساس نگرش و دیدگاه های پدر و مادر تربیت می گردد. بر اساس آموزه های اسلامی؛ مرد وظیفه تامین مخارج زن و فرزندان خود را بر عهده دارد و زن به عنوان مدیر خانه وظیفه سترگ تربیت فرزندانی صالح و سالم را بر عهده دارد تا فرزندان در آرامش و آسایش در کانون گرم خانواده رشد کرده و به تحصیل، تهذیب بپردازند.

آنچه که در جامعه امروز با آن مواجه هستیم آن است که اشتغال زنان ومادران به یک ارزش تبدیل شده است و متاسفانه مصرف زدگی و تجمل گرایی این فرایند را تشدید کرده است. در این میان فرزندآوری و به دنبال آن تنهایی فرزند نیز دچار تحولاتی گاه نامبارک گردیده است.

زبان و فرهنگ مادری، گمشده ی مهدکودک ها

امروزه مهد کودک، به عنوان…

مکانی آموزشی چاره تنهایی کودکان شده است. تاسف بارتر آنکه در برخی از این مکان های آموزشی، بازی های کودکانه و جمعی جای خود را به رقص داده، شعرهای پارسی جای خود را به شعرهای انگلیسی داده که نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگترها هم هیچ معنا و مفهومی ندارد. داستان های فارسی زبان که دین، فرهنگ و تاریخ ما و درس زندگی را به نسل های بعدی منتقل می کند جای خود را به داستان هایی داده است که زندگی به سبک غربی را آموزش می دهد و روابط، رفتار و گفتگوهایی را بیان می کند که با خانواده های ایرانی نامانوس است. متاسفانه زبان فارسی که حامل فرهنگ و اندیشه، تاریخ، هنر و دین ماست در این مکان های آموزشی و تاثیرگذار مورد بی مهری قرار گرفته است.

رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، وضعیت فعلی زبان فارسی در برابر هجمه‌ گسترده‌ واژگان خارجی را نگران‌کننده دانسته و فرمودند: «ما در کانون زبان فارسى، داریم زبان فارسى را فراموش می‌کنیم. براى تحکیم آن، براى تعمیق آن، براى گسترش آن، براى جلوگیرى از دخیل‌هاى خارجى هیچ اقدامى نمی‌کنیم… گاهى مى‌آیند یک کلمه‌اى می‌گویند، بنده می‌گویم معناى آن را نمی‌فهمم، معنا که‌ می‌کنند، تازه ما اطلاع پیدا می‌کنیم که این کلمه آمده یواش‌یواش به طبقات و توده‌ى مردم کشانده شده؛ این خطرناک است.

اسم فارسى را با خط لاتین می‌نویسند!خب چرا؟ چه کسى می‌خواهد از این استفاده کند؟ آن کسى که زبانش فارسى است یا آن کسى که زبانش خارجى است؟ اسم فارسى با حروف لاتین! یا اسم‌هاى فرنگى روى محصولات تولیدشده‌ داخل ایران… محصولى در داخل تولید می‌شود، در داخل مصرف می‌شود، چه لزومى دارد؟ روى کیف بچه‌هاى دبستانى چه لزومى دارد که یک تعبیر فرنگى نوشته بشود؟ روى اسباب‌بازى‌ها همین‌جور. من واقعاً حیرت می‌کنم… نام شرکت، نام محصول، نام مغازه! همین طور مکرر تعبیرات فرنگى و به خصوص انگلیسى. من از این احساس خطر می‌کنم ».

مواردی هم چون موسیقی و برگزاری مراسم کریسمس،در قالب آموزش های هنری ،استخرهای مختلط در قالب فعالیت های ورزشی از دیگر آموزش های ضد فرهنگی است که در برخی از مهدها صورت می گیرد که بدون شک امری متضاد با دین و فرهنگ کشور اسلامی ما به شمار می رود.

محیط پرورشی کودک، اطلاعات فرهنگی خود را بر ذهن و قلب کودکان به طور اجباری القا می‌کند.

منبع:سایت فرهنگ نیوز