دستور اولی كه می‌خواهم برای كسانی كه قصد شروع دارند، بگویم- مطلبی است كه هزاران بار اساتید و بزرگانی نظیر مرحوم آیت‌الله حق‌شناس به جوانان توصیه می‌كردند- نماز اول وقت است. نماز اول وقت بخوانید. اگر توانستید، به جماعت بخوانید و اگر هم نشد، همان اول وقت بخوانید…

برای نماز اول وقت نقشه بكشید

شاید جوان به‌خصوص در این زمان‌هایی كه شب‌‌ها كوتاه است و اذان صبح خیلی زود اتفاق می‌افتد و وقت ادای نماز كم است، شكست بخورد؛ عیبی ندارد. برای فردا شب نقشه بكشد. برای پس فردا شب. برای هزار شب دیگر. باید برنامه بریزیم كه نمازمان را اول وقت بخوانیم، اما باید در نظر بگیریم كه یكی از نمازهایمان نماز صبح است كه خیلی هم اول وقت خواندنش مهم است. بنابراین برای آن ‌هم باید نقشه داشته باشیم تا حتماً در طرحمان آن را هم به اول وقت برسانیم. اما مشكلش خیلی بیشتر از ظهر و عصر و مغرب و عشاء است.

مثلاً ممكن است كه دانشجویی وقت نماز ظهر و عصرش در كلاس مشغول باشد. ما نمی‌گوییم كه كلاس را بشكند و بیرون بیاید، اما هر وقت كه كلاس تمام شد، بلافاصله برود نمازش را بخواند. دیگر نرود مثلاً یك ناهاری با خیال راحت بخورد و یك ساعتی هم استراحت، نه. نمازمان را می‌خوانیم. دست ‌كم وضو می‌گیریم و نماز ظهر را می‌خوانیم تا از اول وقتش خیلی دیر نشود. بعد هم اگر گرسنه بودیم، ناهار می‌خوریم و نماز عصرمان را بلافاصله می‌خوانیم. این نماز اول وقت را برایش بكوشیم.

گفتاری از: آیت‌الله محمدعلی جاودان-مدرس حوزه و استاد اخلاق

لقب مشهور امام زمان(عج)، “مهدى” و القاب دیگر ایشان؛ منتظر، حجّت، خلف صالح، قائم و صاحب‎الزمان مى‎باشد. اما نام و كنیه ایشان، نام و كنیه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) است. چه این كه آن حضرت فرمود: مردى از فرزندان من در آخر زمان قیام مى‎كند كه اسم او اسم من و كنیه او كنیه من است.1

نام پیامبر، محمد و كنیه او ابوالقاسم است و همین نام و كنیه براى حضرت مهدى(علیه‎السلام) است. اما روایاتى وارد شده است كه از ذكر نام او قبل از آن كه ظهور كند نهى كرده‎اند و حتى از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: لعنت خدا بر كسى كه در میان جمع مردم، نام مرا ببرد.2

روایات به طور مطلق از نام بردن نام ولى عصر(علیه‎السلام) نهى كرده‎اند، بنابراین این نهى روایات تنها به زمان غیبت صغرى مربوط نمى‎شود بلكه غیبت كبرى را هم در بر مى‎گیرد.

احادیثى درباره فلسفه القاب آن حضرت وارد شده است كه در این جا به ذكر چند روایت اكتفا مى‎كنیم:

“صقربن دلف” گوید: از امام جواد(علیه‎السلام) شنیدم كه فرمود: امام بعد از من على است، امر او، امر من است و سخن او، سخن من و طاعت او، طاعت من است و امامت بعد از او با فرزندش حسن مى‎باشد كه امر او، امر پدرش و سخن او سخن پدرش و اطاعت از او، اطاعت از پدرش مى‎باشد. آنگاه سكوت كرد.

عرض كردم: یابن رسول الله! امام بعد از حسن كیست؟

حضرت گریه شدیدى كرد و فرمود: بعد از حسن، فرزندش، قائم به حق و امام منتظر است . عرض كردم: یابن رسول الله! چرا قائم نامیده شد؟

فرمود: زیرا بعد از آن كه نام ایشان از میان مى‎رود، اكثر كسانى كه به او اعتقاد دارند از او روى‎گردان مى‎شوند، قیام مى‎كند.

عرض كردم: چرا منتظر نامیده شد؟ فرمود: زیرا غیبتى دارد كه بسیار طولانى است و مخلصین، منتظر او هستند و شك كنندگان، او را انكار كرده و منكران، نامش را استهزا مى‎كنند. كسانى كه براى ظهورش وقت تعیین مى‎كنند فراوان مى‎شوند و كسانى كه درباره او تعجیل دارند هلاك مى‎گردند و آنان كه تسلیم هستند نجات مى‎یابند.3

امام صادق(علیه‎السلام) فرمود: قائم، مهدى نامیده شد زیرا به امرى هدایت مى‎كند كه مردم از آن گمراه شده‎اند و قائم نامیده شده است زیرا براى اقامه حق قیام مى‎كند.4

امام رضا(علیه‎السلام) نیز به هنگام ذكر لفظ قائم بر مى‎خاست و دست خود را بر سر مى‎گذاشت و مى‎گفت: اللّهم عجّل فرجه و سهّل مخرجه.5

پی نوشت ها:

1- عقد الدور، باب دوم ، ص 32.

2- بحارالانوار، ج 51، ص 33.

3- بحارالانوار، ج 51، ص 30.

4- بحارالانوار، ج 51، ص 30.

5- مستدرك سفینة البحار، ج 8، ص 629.

برگرفته از کتاب پرچم هدایت، محمد رضا اكبرى

ديده هر چند كه از ديدن تو محروم است
پرتو حسن تو بر اهل نظر معلوم است

شعله عشق تو از چهره زردم پيداست
گرچه در پرده دل راز غمت مكتوم است

اي خوش آن دم كه چو گل با لب خندان آئي
كه دل منتظران بي تو بسي مغموم است

دل بشكسته به دست تو شود باز درست
اي‌ كه در پنجة مهر تو دلم چون موم است

اي هما، بر دل ويرانة ما سايه فكن
تا كريزد غم دنيا كه چو جغدي شوم است

صبح اميد توئي در شب ظلماني ما
ياد تو ماية تسكين دل مظلوم است

قرآن کریم و قرآن مجید فرقی باهم ندارد.کلمه «مجید» و «کریم» هر دو صفت قرآن هستند. مجید یعنی با شکوه و کریم یعنی شریف و گرامی. ما دو قرآن نداریم که یکی کریم باشد و دیگری مجید. چه بگوییم «قرآن کریم» وچه بگوییم «قرآن مجید» در هر دو صورت منظورمان همان کتابی است که بر پیامبر نازل شده است. این درست مثل آن است که ما یک گل را نشان دهیم و یک بار بگوییم «این گل قرمز است» و بار دیگر بگوییم «این گل زیباست» ما در این دو جمله ، از یک گل سخن می گوییم که هم قرمز است و هم زیبا. قران هم یکی بیشتر نیست که هم مجید است و هم کریم. در کل دنیا فقط یک قرآن چاپ می شود که گاهی روی جلد می نویسند «قرآن کریم» و گاهی هم روی آن ، عبارت «قرآن مجید» را می نویسند.

نمی‌دانم شما صبحتان را چگونه آغاز می‌کنید؟ با نام که با یاد که و چگونه؟ اما بد نیست تجربه دیگران را

در این‌باره امتحان کنید.

بعضی‌ها، بهترین عشق دنیا نصیبشان شده و هر روز را با یاد و نام او شروع می‌کنند. این شروع که نوعی

نیایش و سرود صبحگاهی عاشقان امام مهدی عج‌الله‌تعالی‌فرجه است، به «دعای عهد » مشهور است

وآثار و فايده‌های بسیاری دارد.

دعای عهد، تجدید بیعت با امام حق و ولایت ایشان است. در این دعا ابتدا خداوند را به اسامی و صفات

می خوانیم و بر امام زمان خویش صلوات می فرستیم، سپس فرج (عج) و حضور خویش را در زمان ظهور

طلب می کنیم. در بخشی از این دعا، دست نیاز به آستان الهی بلند کرده،
زمزمه می کنیم: اللهم انی اجدد له فی صبحه یومی هذا …