از جله فعالیتهای علمی امام محمد باقر علیه السلام مبارزه با اسرائیلیات بود

از جمله گروههایی که آن روزها در جامعه اسلامی حضور داشتند و تأثیر عمیقی در فرهنگ آن روزگار بر جا گذاشتند، یهودیان بودند. شماری از عالمان یهود که به ظاهر مسلمان شده و گروهی دیگر که هنوز به دین خود باقی مانده بودند در جامعه اسلامی پراکنده شده بودند و مرجعیت علمی قشری از ساده‌لوحان را به عهده داشتند.

مبارزه با یهود و القائات سوء آنها در فرهنگ اسلامی، و تکذیب احادیث دروغین و ساخته و پرداخته یهودیان در مورد انبیای الهی و مطالبی که باعث خدشه‌دار شدن چهره واقعی پیامبران خدا می‌شد، در برخورد امام به خوبی دیده می‌شود. در این جا به نمونه‌ای از آن اشاره می‌کنیم:

زراره بن اعین نقل می‌کند: در خدمت امام باقر(ع) نشسته بودم و امام در حالی که در مقابل کعبه نشسته بود فرمود: نگاه کردن به خانه خدا عبادت است. در همان حال شخصی که عاصم بن عمر نام داشت، نزد امام آمد و گفت: کعب الاحبار می‌گوید: انّ الکعبه تَسْجُدُ لبیت المقدس فی کلِّ غداة؛ کعبه هر صبحگاهان برابر بیت المقدس سجده می‌کند.

امام فرمود: نظر تو در مورد سخن کعب الاحبار چیست؟
آن مرد گفت: سخن کعب صحیح است.

امام باقر(ع) فرمود: کَذبتَ و کَذبَ کعب الأحبار معک. تو و کعب الاحبار هر دو دروغ می‌گویید. آن‌گاه در حالی که به شدّت ناراحت بود فرمود: خداوند بقعه‌ای محبوب‌تر از کعبه روی زمین نیافریده است.

مجلسی، بحار الانوار، ج۴۶، ص۳۵۴.

افزایش ظرفیت روحی

 امتحانات الهی متناسب با عکس العمل های ماست و تا وقتی ظرفیت یک امتحان رو پیدا نکنیم خدا اون امتحان رو برای ما نمیفرسته.

 گاهی ممکنه که خدا عمدا توفیق نماز شب به یه نفر نده!

خب آدم نباید خیلی ناامید بشه از خودش و فکر کنه که چون آدم خیلی بدی هست خدا این توفیق رو بهش نداده! اصلا اینطور نیست.

 طی روایت مفصلی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید:

 اگر مومنی نماز شب نخواند و بعد خودش را به خاطر محروم شدن از نماز شب مذمت کند خیلی بهتر از این است که نماز شب بخواند و بعد دچار عجب شود…

اصول کافی، ج 2 ، ص 60

 خیلی از کارای خوبی که توفیق پیدا نمیکنیم انجام بدیم به این دلیل هست که “هنوز ظرفیتش رو پیدا نکردیم.”

 خیلی وقتا اینکه خدا به یه آدم مومن ثروت زیادی نمیده به خاطر اینه که اون انسان مومن هنوز ظرفیت ثروتمند شدن رو پیدا نکرده!

 ممکنه تا پول درست و حسابی دستش برسه خودش رو گم کنه و در راه بدبختی خودش خرج کنه…

 « سحر را دریاب »

 شهید حاج قاسم سلیمانی در توصیه‌ای به برادرزاده‌اش می‌نویسد :

مهدی جان! تمام کسانی که به کمالی رسیدند خصوصاً کمالات معنوی که خود منشأ و پایه دنیوی هم می‌تواند باشد، منشأ همه آنها سحر است.

سحر را دریاب.

نماز شب در سن شما تاثیری شگرف دارد، اگر چند بار آن را به رغبت تجربه کردی، لذت آن متوجه می‌شود و به آن تمسک می‌یابی.

* سلوک در مکتب سلیمانی ، صفحه ۱۰۷ .

زیارت آل یاسین

«السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ»

«سلام بر تو هنگامی که سپاس و استغفار می‌نمایی»

 ورود در وادی عشق

 زائر در فراز: «السَّلاَمُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ» راز و نیاز محرمانه امام را می‌طلبد تا وارد وادی عاشقی شود.

 انسان موجودی است اثر گذارو اثر پذير اما همگان در اثر پذیری یکسان نیستند.

آنان كه روح‌های پاك دارند گاه مستقیم و گاه غیرمستقیم از ذات اقدس الهی فیض و معارفی دریافت می‌كنند و فضائلی نصیب‌شان می‌شود.

 اين افراد صالحينی هستند که صدای حمدامام را به گوش جان می‌شنوندو در عالم معنا از آن نوای ملكوتی اثر می‌پذيرند.

زائر در این فراز خواستار دريافت نوای ملكوتی امام است و می‌خواهد در مجالسی حضور يابد كه برای صالحين در محضر امام فراهم می‌گردد تا وجودش از نوای ملكوتی حمد امام سیراب گردد.

 او مي داند اگر قلبش به اين درجه از معارف برسد منزلگاه ملائکه مي شودو بسیاری از معارف الهی را دريافت مي كند از اين رو زبان به حمد خداوند می‌گشاید.

همان‌گونه که کوه‌ها صدای راز و نیاز حضرت داود را منعکس کرده‌اند، مؤمن نیز قابلیت انعکاس صدای امام خویش را پيدا می‌كند چرا که:

 «الْمُؤْمِنُ كَالْجَبَلِ الرّاسِخِ»
 «مومن مانند كوه‌های محكم و استوار است»

 بنابراین صدای حمد زائر در حقيقتا صدای حمد امام است که بر زبان او جاری می‌شود.

زیارت آل یس
استاد بروجردی

و النّباء العظیم
و او خبر بزرگ است.
{عمَّ یتسائَلون*عن النّباءِ العَظیم}/۱و۲نباء

ابن نباته می گوید:
مردم هرچه سعی كردند كه نور علی را خاموش كنند، نشد؛ بلکه یك صیحه به صیحۀ قیامت اضافه شد!

قیامت صیحه اش خیلی بزرگ است!
در قیامت صداها، جمالها و جلالها هست! قیامت عجیب است؛ بهشت و جهنّم دارد!
اینکه یك صیحه بر صیحۀ قیامت اضافه شد، یعنی وقتی علی را در میان مردم معرفی كردند، همان مُنکرها مدام خواستند مخفی كنند، ولی مکرّر خودش آمد و ظاهر شد و تمام عالَم را از بهشت و جهنّم پُر كرد. او بهشت مؤمنین و محبّین است و جهنّم كافرین و مشركین.

او دو دست دارد، یك دستش آتش است و یك دستش گل؛
به مؤمنین می گوید: “بوی گل می دهد؛ بفرما بو كن و برو به بهشت!”

و به آن آتش می گوید: “ای جهنّم، او را دربربگیر!”

امیرالمؤمنین قسمت كنندۀ بهشت و جهنّم است.