مانده ام تنها میان شعر,وقتی نیستی شعله می افتد به جان شعر وقتی نیستی ساده می گویم که حرف چشمهایت یک به یک می شود ورد زبان شعر وقتی نیستی در پی رد نفسهای پر از عطر سکوت می رود تاب و توان شعر وقتی نیستی قطره قطره غربت و هجران و عطر انتظار می چکد از آسمان… بیشتر »

  شنیدم کنج غربت گریه کردی روایت در روایت گریه کردی مرا در تیرگی هربار دیدی برای من دورکعت گریه کردی دل ما شد پریشان در هوایت هوا خواه نسیم سامرایت به پا خیز ای بزرگ آفرینش که برخیزد همه عالم به پایت یقین دارم که باران خواهد آمد به استقبال چشمت باید آمد… بیشتر »

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست قطره شدم که راهی دریا کنی مرا پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم شاید قرار نیست مداوا کنی مرا من آمدم که این گره ها وا شود همین! اصلا بنا نبود ز سرت وا کنی مرا حالا… بیشتر »