مقدمه :
جایگاه ومقام بلند ملکوتی و الهی حضرت ختمی مرتبت برای هیچ عالم وانسان منصف و حق مداری پوشیده و پنهان نیست حقیقتاً تاریخ نگارن در کتب خود  به نکات و ظرایف ارزشمندی از سیره و منش حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم اشاره کرده اند، ولی آنچه برای ما از همه این موارد باارزش‌تر و زیباتر می‌باشد وصف این پیامبر الهی در کلام خداوند بلند مرتبه است، جایگاه رفیع این پیام آور صلح و دوستی تا به چه اندازه رفیع و بلند بوده که خدا هم به دنبال توصیف جاه و مقام ایشان برای بشریت است؛ در این مقاله سعی بر این است که به خاطر طولانی نشدن بحث تیتروار به این اشارات و توصیفات  زیبای الهی  بپردازیم؛

 آخرین پیامبر
(ما کانَ مُحَمَّدٌ اَبَا اَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّه وَ خاتَمَ النَّبیّنَ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلّ شَی ءٍ عَلیماً‌)
(محمّد(ص) پدر هیچ یك از مردان شما نبوده و نیست ولى رسول خدا و ختم‏‌كننده و آخرین پیامبران است و خداوند به همه چیز آگاه است!) (احزاب/40)

فروتنی  در برابر خدا و بندگان خدا
(مُحَمّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذینَ مَعَهُ اَشِداءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءَ بَیْنَهُمْ)
(محمدصلی الله علیه وآله فرستاده خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفار سر سخت و شدید و در میان خود مهربانند)( فتح / 29)

 دلسوز و غم خوار امّت
(لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤمِنینَ رَؤُوفٌ رَحیمٌ‌)
(به یقین، رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است، و اصرار بر هدایت شما دارد، و نسبت به مؤمنان، رؤوف و مهربان است.)( توبه / 128)

 بشارت دهنده و انذار کننده
(یا اَیُّها النَّبی اِنَّا اَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً وَ داعِیاً اِلَی اللَّه بِاِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً‌)
(ای پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت دهنده و انذار کننده! و تو را دعوت کننده بسوی خدا به فرمان او قرار دادیم، و چراغی روشنی بخش)( احزاب / 45 و 46)

 امان اهل زمین
 (وَ ما کانَ اللَّه لِیُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُون‌)
( ولى (اى پیامبر!) تا تو در میان آنها هستى، خداوند آنها را مجازات نخواهد كرد و (نیز) تا استغفار می‌كنند، خدا عذابشان نمی‌كند.) (انفال / 33)

بهترین الگوی زندگی :
(لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثیراً)
(مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیكویى بود، براى آنها كه امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌كنند.(احزاب / 21)

از مهربانی و دلسوزی آن حضرت است که وقتی مشرکان مکه آن حضرت را سنگباران می‌کردند، به جای نفرین می‌فرمود: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ قَوْمی؛ فَاِنَّهُم لایَعْلَمُونَ؛ خدایا! قومم را ببخش، زیرا آنها [نسبت به مقام من نادانند»!( منتخب میزان الحکمه، ص 499)

امیرمؤمنان علی علیه السلام در جای دیگر فرمود: «پیامبر دنیا را کوچک می‌شمرد و در چشم دیگران آن را ناچیز جلوه می‌داد. آن را خوار می‌شمرد و در نزد دیگران خوار و بی‌مقدار معرّفی می‌فرمود. او می‌دانست که خداوند برای احترام به ارزش او دنیا را از او دور ساخت و آن را برای ناچیز بودنش به دیگران بخشید. پیامبرصلی الله علیه وآله از جان و دل به دنیا پشت کرد و یاد آن را در دلش میراند. او دوست داشت زینتهای دنیا از چشم او دور نگهداشته شود، تا از آن، لباس فاخری تهیّه نسازد، یا اقامت در آن را آرزو نکند.‌»(نهج‌البلاغه، خطبه 109، ص 208)

سخن پایانی :
به حق و انصاف برای هر یک از این آیات از کلام الهی مجید در تفاسیر بزرگان دین تفسیرهای طولانی و ارزشمندی ارائه شده که حق مطلب هم این بود که برای هر آیه در توصیف حضرت به تفاسیر ارزشمند علمای تفسیر اشاره می کردیم ولی به خاطر پرهیز از طولانی شدن بحث و امکان آزرده شدن خوانندگان از آوردن مطالب شرح و توضیح خوداری می‌کنیم.

منبع : گروه رهپویان قرآن  

آمدي اي تا ابد در سينه ها نور، آمدي
آمدي اي موسي برگشته از طور، آمدي

آمدي اي رايتت پيوسته منصور، آمدي
آمدي اي ملک هستي از تو معمور، آمدي

آمدي اي چشم بد از عارضت دور، آمدي
خنده کن اي صبح مشتاقان لب خندان تو

کيست تا مثل تو سلمان و ابوذر پرورد
کيست تا مرد دو عالم همچو حيدر پرورد

کيست تا در بوستان وحي، کوثر پرورد
کيست تا چون لؤلؤ و مرجان دو گوهر پرورد

يا چو زينب دختري در حدّ مادر پرورد
اي اميرالمؤمنين پرورده ي دامان تو

حکمت از اسلام ناب توست جاري بيشتر
دانش از حکم و کتاب توست ساري بيشتر

سرفرازان را به کويت خاکساري بيشتر
از تو مي خواهند جن و انس ياري بيشتر

آنچه کل انبيا دارند داري بيشتر
اي نبييّن ميهمان سفره ي احسان تو

عترت و قرآن تو دو مشعل تابان ماست
دو سپهر معرفت دو کفّه ي ميزان ماست

کلّ دين ما همانا عترت و قرآن ماست
حفظ اين دو با تو از روز ازل پيمان ماست

پيروي زين دو امانت عزت و ايمان ماست
کيست «ميثم» مدح خوان عترت و قرآن تو

غلبه تقدیر خدا بر تدبیر انسان

◽️يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ، حَتَّى تَكُونَ الاْفَةُ فِي التَّدْبِيرِ

«مقدرات بر تقدير و تدبير (ما) غلبه مى كند تا آن جا كه (گاه) آفت به سبب تدبير (انسان) به وجود مى آيد»

پیام اول: هنگامى كه مى بينيم براى انجام كارى نقشه هاى فراوان مى كشيم، مشورت بسيار و مديريت كافى مى كنيم ولى به آن نمى رسيم آگاه مى شويم كه پشت اين دستگاه خلقت، دست باعظمتى است كه چرخه جهان را مى چرخاند

پیام دوم: پيام توكل بر خداست و آن اين كه تنها به تقدير و تدبير و قوت فكر خود اعتماد نكنيم بلكه در همه چيز و در هر كار توجه به مسبب الاسباب داشته باشيم و از او مدد بخواهيم و كمك بگيريم.

پیام سوم: مبادا غرور، ما را بگيرد و از خدا غافل شويم. چراكه گاه مى بينيم همه اسباب فراهم است ولى كارى از پيش نمى رود. يعنى مقدرات طرح ديگرى براى ما ريخته و تلاش هاى ما دربرابر تقدير الهى همچون نقش بر آب است.

نهج البلاغه /حکمت 459

به مناسبت ولادت با سعادت حضرت رسول(ص)

جدیدترین و متفاوت ترین اثر: گروه تواشیح بین المللی تسنیم

همخوانی موزیکال و شاد در مدح پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم

وحدت، نخ تسبیح امت اسلامی است که اگر نباشد امت اسلامی را تفرقه و پراکندگی فرا خواهد گرفت و پراکندگی موجب تضعیف امت اسلامی خواهد شد.

از این‌رو همواره تاکید بر وحدت مسلمانان، شعار ائمه اطهار(علیهم‌السلام) بوده است و خود نیز پیش‌قراول دوری از تفرقه و انجام اعمال و گفتارها و رفتارهای وحدت‌آمیز بوده‌اند به‌گونه‌ای که وحدت نه تنها شعار بلکه سیره ائمه معصوم(علیهم‌السلام) قرار گرفته است.

امام زمان(علیه‌السلام) نیز بر همان سیرت آباء معصوم خود می‌باشد و بی شک می‌توان گفت در عصر غیبت امام زمان(علیهم‌السلام) بیشترین دغدغه ایشان وحدت جهان اسلام و بیشترین ناراحتی ایشان تفرقه میان مسلمین است زیرا تا وحدت حاصل نشود، ظهور محقق نخواهد شد زیرا وحدت مسلمانان زمینه‌ساز ظهور است و تفرقه بزرگترین مانع ظهور.

بنابراین در عصر کنونی هرگونه کوبیدن بر طبل تفرقه، نه تنها مورد رضایت پیامبر و امیرالمومنین و امام زمان(علیهم‌السلام) نیست بلکه سبب تاخیر انداختن ظهور و عصر صلح و یکپارچگی و مدینه فاضله مهدوی است.