شهید مفتح؛ منادی وحدت حوزه و دانشگاه

شهید ایت الله مفتح را نماد وحدت حوزه و دانشگاه می دانند؛ زیرا او که خود از دو تفکر حوزوی و دانشگاهی تأثیر پذیرفته بود، در نزدیک کردن این دو نهاد علمی، کوشش ها کرد. وی معتقد بود که دانشگاهیان با فراگیری علوم اسلامی و ایجاد روح زهد و تقوا در میان دانشگاه ها می توانند در راه ایجاد محیطی آماده که به ترتیب متخصصان همت می گمارد، تلاش کنند. وی همچنین معتقد بود حوزویان باید به علوم روز مسلط شوند و از این راه در مسیر تبلیغ و ترویج معارف الهی، گام بردارند.

شهید مفتح خود در جایی می گوید: «اگر بین دو قشر روحانی و دانشگاهی اختلافی پدید آمد و قشر روشن فکر برای خود راهی پیش گرفت و قشر مذهبی راهی دیگر، مطمئن باشید اولین مرحله شکست و بدبختی همین جاست».

مقاله آن شهید بزرگوار با عنوان «وحدت مسجد و دانشگاه» در حدود سال های 1340 در نشریه مکتب اسلام چاپ شده، به خوبی از اندیشه و تلاش علمی او در کنار تلاش های عملی اش در زمینه ایجاد چنین وحدتی و تأکید بر ضرورت وجودی آن خبر می دهد.

طلبه و دانشجو؛ دو بال پرواز

پروانه دیده اید چه زیباست؟ رقص پروازش زیباتر است. نقش بال های پروانه یکسان نیست؛ ولی قلم طبیعت در طراحی هر دو بال به یک اندازه از معدن سلیقه و ظرافت مایه گذارده است.

پروانه با یک بال به همان اندازه ناتوان است که پروانه بی بال و به همان اندازه از نعمت پرواز محروم.

ایران امروز چون پروانه است؛ برای پرواز به دو بال طلب و دانش توأمان نیازمند است. طلبه با دستان طلب همان را می جوید که دانشجو با قدرت دانش در طلب است؛ دستان طلب با قدرت دانش به هدف می رسد و قدرت دانش نیز در دستان طلب هدایت.

کافی است این دو مفهوم، دو سر رشته اتحاد را بگیرند تا دشوارترین قضایای ممکن را حل کنند؛ تا دورترین ستاره های درخشندگی را رصد کنند.

ایران با یک بال، پروانه نیست.

ایران بدون پرواز، ایران نیست.

وحدت حوزه و دانشگاه؛ وصیت کلیدی امام(ره)

بی تردید وحدت حوزه و دانشگاه جزو مهم ترین و کلیدی ترین اهداف حضرت امام خمینی(ره) بوده است. معمار کبیر انقلاب در وصیت نامه سیاسی ـ الهی خویش با تأکید به ضرورت تحقق وحدت حوزه و دانشگاه می فرماید: «توصیه اینجانب آن است که نسل حاضر و اینده غفلت نکنند و دانشگاهیان و جوانان برومند عزیز هرچه بیشتر با روحانیان و طلاب علوم اسلامی، پیوند دوستی و تفاهم را محکم تر و استوارتر سازند و از نقشه ها و توطئه های دشمن غدار غافل نباشند و به مجرد آن که فرد یا افرادی را دیدند که با گفتار و رفتار خود درصدد است بذر نفاق بین آنان افکند، او را ارشاد و نصیحت نمایند و اگر تأثیر نکرد، از او روگردان شوند و او را به انزوا کشانند و نگذارند توطئه ریشه دواند که سرچشمه را به آسانی می توان گرفت. مخصوصاً اگر در اساتید کسی پیدا شد که می خواهد انحراف ایجاد کند، او را ارشاد و اگر نشد، از خود و کلاس خود طرد کنند و این توصیه بیشتر متوجه روحانیون و محصلین علوم دینی است و توطئه ها در دانشگاه ها از عمق ویژه ای برخوردار است و هر دو قشر محترم که مغز متفکر جامعه هستند، باید مواظب توطئه ها باشند»

رمز گشایی از شایعه پایان دنیا

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ روز آخر دنیا در جدیدترین نوشته خود آورده است:

چند وقتی است که پیامی مشکوک و درعین حال مبهم در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در حال انتشار است .

پیامی با این مضمون  که در ر روزهای 23 ،24 و 25 دسامبر 2012،زمین  در خاموشی کامل و تاریکی مطلق فرو خواهد رفت و در ادامه با لحنی متمایز و نچسب نسبت به فرض غلط نویسنده این پیام، سخن از نظمی جدید رانده است که جهان پس از این روزها به خود خواهد دید

“خودتان را برای رویارویی با جهانی کاملاً تازه آماده نمایید”

در واقع بنده شایعاتی از این دست را دقیقا در راستای پروژه 2012  و پایان تاریخ ارزیابی می کنم  که البته قبلا  مفصلا در باره آن سخن گفته ام (علی الخصوص در نقد فیلم 2012).
عباراتی نظیر…

ادامه »

طلاب بر پنج قسم می باشند:

قسم اول:

طلبه هایی که دارای چهار خصلت هستند:
خصلت اول:در درس خواندن بسیار جدی هستند،به طوری که هیچ چیزی را مقدم بر درس و بحث و مطالعه نمی کنند.
خصلت دوم:رگ مؤمنی و مقدسی دارند،یعنی علم و دانش آنها،مانع از تلاوت قرآن،خواندن دعا،خواندن نمازهای مستحبی،داشتن تقوی و پرهیز از معصیت و گرفتن روزه های مستحبی نیست.
خصلت سوم:رگ عوامی دارند،یعنی مانند عوام مردم به زیارت امامزاده ها وعلماء بزرگ می روند و هنگام ورود یا زیارت ائمه اطهارعلیه السلام مانند مردم بر در و دیوار و ضریح مقدس بوسه می زنند و هنگام شنیدن نام رسول اکرم صلّ الله علیه وآله باصدای رسا صلوات می فرستند.
خصلت چهارم:رگ توسل به اهل بیت علیه السلام دارند،یعنی در ایام شهادت ها ومراسم سینه زنی و روضه خوانی ها شرکت می کنند و توسل به خاندان پیامبر را جزء متن کارشان قرار می دهند و همواره بامطالعه زندگی بزرگواران سعی بر تقلید و الگوبرداری از زندگی آنها را دارند.

قسم دوم:  …

ادامه »