موضوع: فلسفه عبادات در قرآن

نگارنده: سرکار خانم زهرا فتحی

استاد راهنما: سرکار خانم چراغی

چکیده:

آگاهی کامل به مصالح و مفاسدی که نزد شارع مقدّس منظور است از قلمرو و توان علمی انسان خارج است. اما هیچ کار خداوند بی حکمت نیست و احکام و برنامه های عبادی اسلام دارای فلسفه و حکمت است. احکام در اسلام بر اساس مصالح و مفاسدی تشریع شده اند که تنها شارع از آنها آگاه است.
نپرداختن به این مصالح و مفاسد،عدم تدبّردر فلسفه های احکام عبادی و غیر عبادی باعث رکورد وجمود در اجرای احکام الهی می شود.بنابراین برای جلوگیری کردن از شکل عادتی عبادات و جمود فکری مسلمانان لازم است به روح عبادات بیشتر توجّه شود.
عصر امروز،عصر تکنولوژی و پیشرفت علم است و مردم بالأخص جوانان برای هر چیزی به دنبال دلیل هستند پس ضرورتی پیش آمد تا به فلسفه ی عبادات پرداخته شود و تعمیم داده شود به قرآن تا برای انجام عبادات و فلسفه ی تشریع آنها دلائلی را ارائه داده باشیم که پذیرش انجام عبادات راحت تر صورت بگیرد.
عبادات انجام خواسته های خداوند است و از این راه انسان می تواند به مقام عبودیّت برسد و چیزی که ملاک رسیدن به مقام بندگی است،ارزش عبادات است و اعمال و عبادات زیاد از شرایط حتمی و ضروری برای نیل به درجات عالی معنوی نیست،چرا که اهمیّت عبادات به تحوّلی است که در نفس عبادت کنندگان ایجاد می نماید.
عبادت جز پیروی فروتنانه معنایی ندارد و بر این اساس همه ی آدمیان از مؤمن ترین تا کافرین آنها عابدند.آنچه بین عبادات فرقی می اندازد،معبود است،عدّه ای انسان راعبادت می کنند،دسته ای هوای نفس خود را،گروهی شیطان را و جمعی بت ها را.در این میان کسانی هم هستند که فقط خدای یکتا را می پرستند.
روح عبادات و بندگی چیزی جز این نیست که انسان خود را به مالکیّت خدا در آورد و در تمام اعمال اختیاری از خواست و رضای مولای خویش تبعیّت کند،از این رو بندگی تابع محض بودن است.

ادامه »