خالق مهربان من !

اگر دست تقدير تو، لباس سپيد آخرت را بر تن من پوشاند و درخت زندگي ام ،

تن به خواب زمستاني و ابدي خويش سپرد و ميان من و آن بهار موعود

جدايي افتاد، پس در زماني که سيماي مهربان آن ماه تابان در آسمان

چشم مردمان آشکار شد، مرا از محراب قبرم برانگيز و توفيق احرام در صحن

و صفايش عنايت کن تا لبيک گويان در گرد کعبه وجود مقدسش طواف کنم.