استاد فاطمي نيا:

وقتي در آيات و رواياتْ عدد مطرح ميشود ، گاهي اين عدد موضوعيت دارد و نفس عدد مقصود است و گاهي عدد موضوعيت نداشته و صرفا براي بيان كثرت استفاده ميشود.

از جمله اعدادي كه موضوعيت دارد و داراي اسرار ميباشد ، عدد اربعين (چهل) است.

يكي از اين اربعين ها ، اربعين امام حسين(ع) است. درميان معصومين عليهم السلام فقط امام حسين(ع) اربعين دارد؛ البته اين مطلب اصلا به اين معنا نيست كه مقام حضرت سيدالشهداء (ع) از پيامبراكرم(ص) و يا اميرالمومنين(ع) بالاتر است ، بلكه اين مساله از اسرار ولايت است كه از عقول ما خارج ميباشد!

روز اربعين ، زيارت اربعين را بخوانيد.
اما زيارت اربعين را باید با دقت بخوانيم و به معاني آن توجه كنيم.

لازم است که یک شیعه معناي زيارت اربعين را بفهمد تا فلسفه ي نهضت امام حسين (ع) را درك كند!

در اين زيارت ميخوانيم :
“وبذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك من الجهاله “
امام حسين(ع) جان در كف نهاد تا بندگانت را از ناداني برهاند!

فلسفه ي نهضت سيدالشهداء (ع) اين است كه ما از ناداني وضلالت خارج شويم!
معارف بلند وبالايي دراين زيارت شريف هست كه بايد در آنها تامل شود.

و اما زيارت اربعين يك اثروضعي دارد وآن را به يادگار از استادم كه از كبار اولياء خدا بود نقل ميكنم؛
ايشان ميفرمودند براي زيارت اربعين پاداشي قرار داده شده كه اعمال ديگر اين پاداش را ندارد ، و آن است كه زائر اربعين امام حسين عليه السلام عاقبت به خير ميشود اين شامل ما هم كه از راه دور هستيم ميشود.

به هر زبانی سخن کربلاست
صحبت درد ومحن کربلاست

عطربهشتی که رسد برمشام
رایحه ای از ختن کربلاست

پا ی پیاده رفتن عاشقان
همایش انجمن کربلاست

نور تو در سپهر ایثاروعشق
صاعقه ی شب شکن کربلاست

اکبرتو لاله ی گلزار حُسن
قاسم توخود حَسن کربلاست

وجود عباس تو یادآور
علقمه بیت الحزن کربلاست

اصغرتو زضرب تیر ستم
غنچه ی خونین دهن کربلاست

خواهرتو نایبة الحیدر است
زینب تو شیر زن کربلاست

پرچم سرخ حرمت جلوه ی
سینه خونین بدن کربلاست

داغ دل فاطمه تا روز حشر
تازه ز زخم کهن کربلاست

به دست مهدی شما درظهور
پیرهن بی کفن کربلاست

شکرخدا «وفایی» از جمله ی
گریه کنان چمن کربلاست

حاج سید هاشم وفایی

در سرزمین شام قبری وجود دارد که امروزه به نام مرقد رقیه معروف و مشهور است و گفته می شود این قبر مربوط به یکی از دختران امام حسین علیه السلام است. اما آیا قبر مربوط به رقیه هست؟ برخی از علما و دانشمندان متأخر بر صحت انتساب این دختر به امام حسین علیه السلام پای فشرده دلایل و مستنداتی را بر این ادعا اقامه کرده اند بر اساس این مستندات، رقیه یکی از دختران امام حسین علیه السلام و از مادری به نام شهربانو-دختر یزگرد ساسانی- متولد شد از این رو او خواهر تنی امام سجاد علیه السلام به شمار می رفت.

زندگی‌نامه حضرت رقیه سلام الله علیها در شعاع نورانی انواری؛ همانند پدر، عمو، عمو زادگان بزرگوارش و …، تحت الشعاع قرار گرفته است؛ به همین علت در کتاب‌های تاریخی، به ندرت اسمی از دختری به نام رقیه که دختر خردسال امام حسین علیه السلام باشد، آمده است. اما در کلامی که از امام حسین علیه السلام  نقل شده است، حضرت چنین می‌فرماید: «اَلا یا زِینَب، یا سُکَینَة! یا وَلَدی! مَن ذَا یَکُونُ لَکُم بَعدِی؟ اَلا یا رُقَیَّه وَ یا اُمِّ کُلثُومِ! اَنتم وَدِیعَةُ رَبِّی، اَلیَومَ قَد قَرَبَ الوَعدُ»؛ «ای زینب، ای سکینه! ای فرزندانم! چه کسی پس از من برای شما باقی می‏ ماند؟ ای رقیه و ای ام‏ کلثوم! شما امانت‏های پروردگارم در نزد من بودید، اکنون لحظه میعاد من فرارسیده است».
با توجه به سیاق کلام و مفاد آن، بعید نیست که منظور امام  از رقیه، حضرت رقیه، دختر سه ساله ایشان باشد. از طرفی،

قدیمی‌ترین منبعی که در آن از دختر سه یا چهار سالۀ امام حسین علیه السلام یاد شده است، کتاب “کامل بهایی” اثر عماد الدین طبری است.

نحوه جان سپردن رقیه سلام الله علیها در خرابه شام

عماد الدین حسن بن علی طبری نیز در کتاب «کامل بهایی» که کار تألیف آن را در سال 675 هجری به پایان رسانده است از خرابه شام و از وفات دختری چهار ساله از خاندان امام حسین علیه السلام بدون آنکه نامی از این دختر برده باشد، سخن به میان آورده است. او این مطلب را از کتاب «حاویه فی مثالب معاویه» اثر یکی از علمای اهل سنت به نام «قاسم بن محمد بن احمد مأمونی» نقل می کند. در این کتاب آمده:

ادامه »

اهل بیت امام حسین(ع) در کربلا

اربعین یاد آور حضور خاندانی است که پس از چهل منزل، بار دیگر به کربلا می آیند تا از اولین زائران حسین(ع) باشند. اینک زینب به کربلا می آید تا یاد روزهای سخت بی برادری را در کنار قبرِ برادر به سوگ بنشیند.‬

 اربعین فقط یک مناسبت در تقویم ها نیست. تجلی گاهی است از عشق و دلدادگی به بهترین بنده خالق هستی. آنکه با خون خود، جهان را بیدار کرد و نوری خاموش ناپذیر.

اربعین یاد آور حضور خاندانی است که پس از چهل منزل بار دیگر به کربلا می آیند تا از اولین زائران حسین باشند. اینک زینب به کربلا می آید تا یاد روزهای سخت بی برادری را در کنار قبر برادر به سوگ بنشیند.

یک اربعین و چهل منزل فاصله میان حسین(ع)  و دلدارش.  اگر روز عاشورا زینب (س) دیگر حسینش(ع)  را نمی شناخت، اینک زینب(س)  به کنار برادر آمده و حسین(ع)  است که زینبش (س)  را نمی شناسد.

کاروانی با یاس های نیلی و یادگاری که در شام از این کاروان جا مانده. این اربعین! این حسین و این زینب و کاروان اسرا با خاطراتی که در بغض ها به جا مانده و فرصتی که برای بازگو کردنش فراهم شده است.

مشتاقان زیارت این روزها به عشق دلدارشان پا در مسیری گذاشته اند که عطر نفس های زینب و  زینت عبادت کنندگان و رقیه (س) در آن از اعماق تاریخ به مشام می رسد و هیچ قدرت و ابرقدرتی نتوانسته است این نور را حتی به زوال بکشاند.

اربعین عاشقان با پای پیاده به کربلا می آیند تا ناله های زینب را مرهمی باشند و با حسین (ع) پیمان ببندند که دوستان زمان تو را می شناسیم و با آنها دوستیم و شمشیرها آماده نبرد با دشمنان توست.

چند کلمه عاشقی در این روزها …

اربعین! پای پیاده! کربلا! 

اللهم الرزقنا/ التماس دعا

خبرگزاری فارس

السلام ای سجده ی نورانی سجاده ها

السلام ای هم قبیله با دل افتاده ها

السلام ای رنج دیده در زمین کربلا

السلام ای دل بریده از همه دلداده ها

السلام ای همسفر با دختر آلاله ها

السلام ای خورده از دست بلایا باده ها

السلام ای پایِ خونی در ره پر داغ شام

السلام ای عشق باز وادی آزاده ها

السلام ای نور دل پیچ فضای کربلا

اربا اربا دیده در کرب و بلا شهزاده ها

رأس بابا روی نی انقدر جان دادن نداشت

تو نگو حتی سر او نای افتادن نداشت

از نظر بر گردن پاره تو نالان می شدی

تا که زینب ناله می زد زار و گریان می شدی

وقت رگبار لگد بر جسم بیمار حسین

کم کَمَک روح از تنت می رفت و بی جان می شدی

یک سوال پر جواب از تو بپرسم خوب من

از چه در قتلگه بابا تو حیران می شدی

یاد بوسه بر لب خشکیده ی بابا به خیر

وقت بوسه مست بوی خوب ریحان می شدی

حق تو شام بلا و کوچه و بازار نیست

کاش شاه یکه تاز ملک ایران می شدی

ای برادر با رقیه – ای عزیز و نور عین

ای صفای دیده ی خونبار پر داغ حسین

منبع:maddahi.com