‌

برگرد ای مسافر تنهای جاده ها
زیرا به دست توست تمام اراده ها

برگرد از سفر که ببینی به چشم خویش
تلخی روزگار همه خانواده ها

جان را فقط به شوق ظهورت نداده ایم
شرمنده ایم از تو برای نداده ها

شاید همین نیامدنت نعمت خداست
ماییم و انتظار تو و استفاده ها

روز فرج سوار به مرکب که آمدی
دستی بکش به روی سر ما پیاده ها

بی خود نزن به این در و آن در،بگو دلم
آقا کدام آرزویت را نداده -ها …؟!

محمدحسن بیات لو