حضرت آیت الله مجتهدی می فرماید:
در یک مقطع زمانی وضع حوزه علمیه ما خوب نبود به حدی که یک ماه ، برای پرداخت شهریه پول نداشتیم، و از این بابت خیلی نگران بودم که این ماه چه خواهد شد، ان موقع حدود چهل هزار تومان هر ماه شهریه میدادیم، یک روز بعد از نماز ، دیدم شخصی که معلوم بود اهل روستا است نزدیک سجاده آمد ، ویک چیزی گفت، من نفهمیدم چه گفت، خیال کردم انسان فقیری است و پول طلب می کند، گفتم برو مسجد دیگری ، او هم متوجه حرف من نشد.ناگهان چهل هزار تومان پول بیرون آورد و جلوی من گذاشت و گفت : این خمس برای آیت الله العظمی خویی رحمة الله علیه است.من متحیر شدم و گفتم: شما برای چه اینجا آمده ای؟اهل کجا هستی؟ گفت: من اهل تربت حیدریه هستم، کاری داشتم آمدم تهران و در خیابان از شخصی پرسیدم وکیل آقای خویی را می شناسی او آدرس اینجا را داد و شما را معرفی کرد.

آداب الطلاب