تربیت فرآنی
تربیت قرآنی،منشأ کمال بشر
انسان اگر تربیت الهی نشود، حیوان است، بلکه بدتر از حیوان. شما هیچ حیوانی را خونخوارتر از انسان نمیتوانید پیدا بکنید. حیوانات دیگر، همان یک طعمهای میخواهند که شکمشان را سیر کنند. و وقتی شکمشان سیر شد کنار میروند، مینشینند، میخوابند.
انسان است که سیر نمیشود، انسان است که هم در طرف کمال، مافوق همه چیز است هم در طرف شقاوت و نَفْس، مافوق همه است. اگر تربیت بشود، آن تربیتی که کتابهای
الهی ـ قرآن کریم ـ آن تربیت را متکفّل شده است، اگر ما تربیت بشویم به تربیتهای قرآنی، بالاترین موجود در کمال خواهیم شد. پیغمبر خدا که افضل موجودات است برای این است که آن طور که هست، فهمیده است، و آن طور که هست عمل کرده. هر کس قرآن را آن طور که هست بفهمد و آن طور که هست عمل کند، آن طور که دستور داده است عمل بکند، این از تمام موجودات افضل میشود. لکن نه آن طوری که پیغمبر میفهمد کس دیگر میتواند. نه آن عملی که او میکند کس دیگر میتواند. و لهذا او افضل است. و اگر چنانچه یک علف خودرو باشد، تربیت در او نباشد، آن طور نیست که مثل یک درختی باشد که فاسد میشود، فقط درختهایی که خودرو هستند و تربیت نشدند، خودشان بدقواره میشوند، خودشان فاسد میشوند، اما دیگر درختان را فاسد نمیکنند. در حیوانات هم این طوری است، که یک حیوان اگر چنانچه بداخلاق باشد، بد عمل باشد، چموش باشد، این همان خودش است. و این طور نیست که دیگران را هم وادار کند به آن نقیصهای که خودش دارد. انسان این طور نیست؛ انسانِ بد، یک بدش، یک امّت را بد میکند، و یک خوبش، یک امّت را خوب میکند.
صحیفه امام ، جلد 10