حدیث قدسی:
الشَّهرُ شَهری و العَبدُ عَبدی و الرَّحمَةُ رَحمَتی فَمَن دَعانی فی هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ و مَن سَألَنی أعطَیتُهُ؛ (همان، ص 174.)

ماه (رجب)، ماه من، بنده، بنده من، و رحمت، رحمت من است؛ هر که در این ماه مرا بخواند، اجابتش کنم و هر که حاجت آورَد، عطایش کنم.(اقبال العمال ج3 ص174)

سلام بر ماه رجب،ماه پیوند بندگان با معبود مهربان ،ماه بارش باران مهر و محبت الهی،ماه رسیدن به سر منزل مقصود و ماه اُنس شب زنده دارانِ همیشه بیداربا محبوب و معبود بی همتا.

سلام بر هلال رجب که آمدنش مژده پایان اندوه است و بدرِ آن یادآور تولد ماه تولد ماه تمام،امام همام و حیدر کرّار، و پایانش نوید رهایی بخش از جهل و نادانی، شکوفایی اخلاق انسانی ، بعثت آن بزرگ مرد تاریخ برای همیشه زمان.

سلام بر بهار مناجات و بندگی، سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکر ذاکران است.