باسپاهی از شهیدان خواهد آمد

روزبیست وهفتم به نیابت از شهید حاج احمد متوسلیان و شهدای مبارزه با اسرائیل

در جریان مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس، ترکشی به اندازه نصف کف دست به ران پایش اصابت کرد و او مجروح شد.

پرستار گفت: برادر! اجازه بدهید داروی بی‌هوشی تزریق کنم.

حاج احمد بی‌معطی گفت: «نه خواهر! بی‌هوشم نکن!».

اصرارها بر بی هوشی فایده ای نداشت و دکتر‌ها مشغول جراحی شدند و با چاقوی تیز، ران پای حاجی شکافته شد.

حاج احمد چشم هایش را بست و دندان‌هایش را روی هم فشار داد. او با سرسختی عجیبی درد را شرمنده خود کرد و بر آن فائق آمد.

بعد‌ها خود حاج احمد علت این مقاومت را اینگونه بیان می‌کند:

«ترسیدم که اگه بی‌هوشم کنند، در حالت بی‌هوشی مسائل محرمانه نظامی از دهنم خارج شود و به این طریق به عملیات ضربه بزنم».

استغاثه جهانی طلب منجی