«فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنْتَ لَهُمْ
وَ لَوْ كُنْتَ فَظّاً غَليظَ الْقَلْبِ
لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ…
(آل‌عمران ۱۵۹)

به‌ سبب رحمـت الهى، تو در برابر مؤمنان،
نرم و مهـربان شدی! و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراكنده مى‌شدند…»

اعرابی به نزد فردی از بنی‌عامر آمد، و از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله سراغ گرفت و گفت:
قوم من، مرا بعنوان پیشگام به‌سوی تو فرستادند.
می‌خواهم که تو را قسم دهم، ولی می‌ترسم که عصبانی شوی.

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:
«من خشمگین نمی‌شوم.من کسی هستم که خداوند، در تورات و انجیل، مـرا محمّـد، رسـول،مجتبی و مصطفی نامیده است؛
کسی که فحّاش نیست، و در بازار عربده نمی‌کشد، جوابِ بدی را به بدی نمی‌دهد، بلکه جواب بدی را با خوبی می‌دهد.
من کسی هستم که خدا در قرآن در شأن او گفته است:
(این آیه را تلاوت کردند)
پس هرچه می‌خواهی بپرس».

مولای مــن
جانم بفدایتان؛
؛با تبّسـم می‌کِشی
افتادگان را سوی خویش