بهره بردن از زیارت ها و زیارتگاهها
برای بیشتر بهره بردن از زیارت ها و زیارتگاهها رعایت چه نکاتی مهم است؟
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری نکات مهم و جذابی را در پاسخ این سوال ارائه کرده اند که مطالعه آنرا به همه دوستان سفارش می نماییم:
شخصی می‌گفت: «در جوانی از اصفهان پیاده به طرف مشهد راه افتادم. در مسیر، کار می‌کردم و هزینه‌های روزمره خود را به دست می‌آوردم». حسّ طلب چقدر در این افراد احیا می‌شود. کسی که این‌گونه به زیارت آقا علی بن موسی الرضا علیه‌السلام مشرف می‌شود، بهره‌اش زیاد است؛ اما کسی که با هواپیما این مسیر را طی کند، آن آمادگی و حضوری را که لازم است، پیدا نمی‌کند.
هر کاری یک اندازه و حدّی دارد. کسی که مسیر مشهد مقدس را با پای پیاده می‌رود، بهره بیشتری می‌برد. انسان هر چه در مسیر ملاقات، سختی‌ها را تحمل کند، ملاقات بهتری برای او خواهد بود. بی‌جهت نیست که ما به حرم امام رضا علیه‌السلام می‌رویم؛ اما در آن مکان مقدس، حضور نداریم، تهیأ نداریم و احساس اذن نمی‌کنیم، نمی‌دانیم اذن دخول دادند یا نه؟
در مشهد مقدس بودیم؛ گروهی از شیعیان پاکستان در مسجد گوهر‌شاد، مشغول اذن دخول بودند. گروه عجیبی بودند؛ مثل آهن‌ربا بودند که خُرده‌های آهن را جذب می‌کند؛ یعنی مغناطیس روحانی آن‌ها بسیار بالا بود. این‌ها کسانی نیستند که هر سال، موفق به زیارت امام رضا علیه‌السلام شوند؛ بلکه شاید یک بار در عمر خود، موفق به زیارت شوند. هر یک از آن مردان و زنان، سالیانی منتظر این زیارت بوده‌اند؛ لذا مستحق ملاقات شده‌اند و بهره زیادی نیز می‌برند. اگر انسان یک بار در مسیر ملاقات، آن هم یک چنین ملاقاتی، هزینه لازم را پرداخت کند، بهره زیادی می‌برد. وقتی رفتن به زیارت، تند و تیز شد، سطح بهره پایین می‌آید.
