بی جهت خودمان را محروم نکنیم!

 شاید مایه ی حسرت باشد اگر نتیجه‌ی زیارت های ظاهری قبلی ما منجر به این نشده باشد که حرم مطهر مولی الموحدین علی علیه السلام را به قول مرحوم آيت‌الله سید علی قاضی مشهد اعظم نیافته باشیم.

مگر میشود، مکانی مشهد اعظم باشد اما صاحب آن مکان که ولیّ مطلق است منحصر در زمان و مکان باشد؟

 نتیجتا اگر این فکر در ذهن ما خلجان کرد که ای کاش زیارتی میرفتیم و صرفاً آنجا زیارت رجبیه را می‌خواندیم و بس چه توفیقی خواهد بود، باید بدانیم که بی جهت خود را محروم کرده و محصور در خیالات و توهمات شده‌ایم.
همانطور که عالم محضر خداست محضر ولیّ خدا نیز هست.

 زیارت رجبیه را هر روز ماه رجب، و هر کجای این جهان که هستید بخوانید، که صاحب و مزور آن منسلخ از زمان و مکان است.

السَّلامُ عَلَیْکُمْ إِنِّی قَصَدْتُکُمْ…
زیارت رجبیه.

المکتوبات فی النجف‌الاشرف
محمد هادی اصفهانی (نویسنده کهکشان نیستی)

مراسم معنوے اعتکــــــاف ۱۴۰۱

مسجد امام حسین؏

حلقه معــــــــــرفت با حضور اساتید حوزه

با مباحث :مهدویت -نهج البلاغه -مشاوره - اخلاق

حوزه علمیه الزهـــۜــرا ارومیه

تکیه گاه الهی…

این روزها من برای بندگی ملاکی یافته‌ام که به گمانم می‌شود با آن بندگی هر کسی را محک زد:

                                                            من بندۀ کسی هستم که به او اعتماد دارم.

باید بگردم و ببینم در زندگی، بیشتر از همه به چه کسی اعتماد دارم. او معبود من و من بندۀ او هستم.

وای به حال کسی که بیشتر از همه به خودش اعتماد دارد. او بندۀ خویش است و خودپرست.

خودپرست نه در دنیا روز خوش می‌بیند و نه در آخرت، حال خوبی دارد. دنیا و آخرت برای خودپرست، جز جهنم چیز دیگری نیست.

خوش به حال کسانی که به خدا اعتماد دارند و از رهگذر اعتماد به خدا روی زمین، بیشتر از همه به تو تکیه می‌کنند.

دلنوشته مهدوی/محسن عباسی ولدی

ثواب ندارد، کباب هم دارد!

اگر فامیلی دارید که وضع مالی خوبی ندارد، شما هروقت به دیدارش مےروید یه گونی برنج و دو کیلو روغن و … برایش ببرید.

اینها صله رحِم است، نه اینکه بروی تو خونش بنشینی و میوه‌اش را هم بخوری، اونو تو قرض بندازی! بعد بگی الحمدلله صله رحم بجا آوردم.

این صله رحم ثواب ندارد، کباب دارد!

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)

 درسی از پیامبر صلی الله علیه و آله در روز جوان

در قسمتی از کتاب راه زندگی تألیف جواد محدثی آمده است :

سیره پیامبر(ص) احترام گذاشتن ، شخصیت دادن ، و جذب کردن جوانان بود و چنین سفارش می فرمود: و اوصیکم بالشبان خیرا ؛ فانهم ارق افئدة إن الله بعثنی بشیرا و نذیرا فوافقنی الشبان و خالفنی الشیوخ.

«شما را درباره جوانان توصیه به نیک رفتاری می کنم ؛ چرا که آنان دل نازک ترند خداوند مرا به عنوان بشیر و نذیر فرستاد، جوانان با من هم پیمان و همراه شدند ،اما پیران به ستیزه و مخالفت با من برخاستند.»

هم پیمانی جوانان با رسول خدا صلی الله علیه و آله و مخالفت پیران با دعوت اسلام ، شاهدی بر همان فطرت حق پذیر و طبیعت آماده تر جوانان برای شنیدن حق و پذیرفتن ایمان و فداکاری در راه عقیده است.

بزرگ ترها، اگر جوانان و نوجوانان را زیر بال و چتر حمایت و رحمت خویش بگیرند، این نیروهای مستعد در خدمت خوبی ها قرار می گیرند این درسی از سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.

برای مطالعه آنلاین کتاب راه زندگی روی عکس کلیک کنید