فضائل امیرالمومنین تا عید ولایت

استوری روزشمار غدیر

8 روز مانده تا عید بزرگ غدیر خم

تا زمین قدم برداشت ، آسمان نوشت علی
آسمان که برپا شد ، کهکشان نوشت علی

کهکشان که پیدا شد ، یک جهان نوشت علی
این جهان که معنا شد ، بیکران نوشت علی

بیکرانه‌ها پر شد ، لامکان نوشت علی
با هرآنچه که میشد ، با همان نوشت علی

با قلم نوشت علی ، با زبان نوشت علی
و سپس هر آنچه داشت ، در توان نوشت علی

روی صورت انسان ، روی جان نوشت علی
با غبار او روی ، چشممان نوشت علی

آنقدر نوشت از او ، تا جهان پر از او شد
تا که دست حق رو شد ، ذکر عاشقان هو شد

پس دو مرتبه روی ، صورتم نوشت علی
دوست داشت پس روی ، قسمتم نوشت علی

در رگم که جاری شد ، غیرتم نوشت علی
پا شدم زمین خوردم ، همتم نوشت علی

تا کمی ضعیف شدم ، قوتم نوشت علی
آمدم ذلیل شوم ، عزتم نوشت علی

پس خدا خودش روی ، قیمتم نوشت علی
روی بیرق سبزِ ، هیئتم نوشت علی

آنقدر نوشت علی ، روی سرنوشت من
تا فقط علی باشد ،‌ خانه ي  بهشت من

مبلغ غدیر باشید

فضائل امیرالمومنین تا عید ولایت

استوری روزشمار غدیر

9 روز مانده تا عید بزرگ غدیر خم

چون در جنگ احد حضرت علی علیه السلام کافران را که قصد حضرت رسول صلی الله علیه و آله را داشتند متفرق کرد و پرچمداران را کشت و جمعی را به دوزخ فرستاد، جبرئیل گفت: «ای پیامبر خدا، از خود گذشتگی این است. پیامبر گفت: او از من است و من از اویم. جبرئیل گفت: من نیز از شمایم، گویند: در این وقت بانگی برآمد که «شمشیری جز ذوالفقار نیست و جوانمردی جز علی نیست»[1]

در تفسیر آیه مبارکه: «اذ همت طائفتان منکم ان تفشلا والله ولیهما و علی الله فلیتوکل المؤمنون»[2] آمده است:

«در غزوه احد حضرت علی علیه السلام به تنهایی از چپ و راست شمشیر می زد و کفار را که قصد حضرت رسول صلی الله علیه وآله را داشتند به جهنم می فرستاد، فرشتگان از ثبات علی بن ابی طالب و دلاوری او تعجب نمودند تا که جبرئیل از آسمان آوازی در داد که “لاسیف الا ذوالفقار و لافتی الا علی"». [3]

[1]. محمدبن جریر طبری، تاریخ طبری (تاریخ الرسل و الملوک)، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چاپ دوم، تهران، انتشارات اساطیر، 1362ش، ج 3، ص 1027.
[2]. آل عمران /122.
[3]. منهج الصادقین، ج 2، ص 323.

دانلود صوت ویژه روز عرفه

امسال عرفه بی حاجی است…..

الهی! عرفه‏ ام، باحسین (ع) از عرفات کوچ کرد و رحل اقامت در کربلا گزید؛ پس تو رامی خوانم به زبانی که امامم حسین (ع) در روز عرفه و در ودایش با سرزمین عرفات خواند.

الهی تو را می‏خوانم، با اشک‏هایی که به ترنم آخرین نوای آسمانی مولایم حسین (ع) در روز عرفه، بر صورت شرمسارم روان شده است.

الهی! تو را می‏خوانم به پاکی و خلوص بندگی در صحرای عرفات، به تکاپوی حاجیان؛ آن‏گاه که جان مشتاق را برای لقای تو روانه آسمان زلال عرفه می‏کنند.

اما امسال عرفه ،حاجی ندارد….

خدای من! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی‏ تاب‏تر از همیشه است و تنها دارایی‏ ام در پیشگاه تو، دعایی است که به آن وعده اجابت داده‏ ای. چگونه تو را دریابم و کدام باد موافق، این خس دورافتاده از آستانت را به کوی شناخت و دلدادگی به تو رهنمون می‏سازد؟ الهی! تو نوری؛ آشکارتر از آنی که به مدد آثار خلقتت، شناخته شوی. تو نوری و روشن‏تر از آنی که در پناه سایه درآیی.

خدای من! چه وقت از دیده‏ ام نهان شدی تا برای اثبات بودن تو، دست به دامن برهان و استدلال ببرم؟ تو آنقدر ظاهری که رسیدن به تو از راه مشاهده آثارت، راه دراز پیمودن و به بیراهه رفتن است. پس خدای من! چنان به عشق خود مرا بنواز و یاری‏ ام کن تا دیده‏ ام؛ به فراتر از نشانه‏ هایت دل مشغول دارد و از درک نور تو که آفاق را روشن کرده، بازنماند.

بارالها! چنان خود را به من بنما که بی‏ واسطه و با شهود قلب، شیفته جمال نورانی تو شوم. خوشا بحال كسى كه پس از غروب عرفه كه از گناهان پاك شود، بار دیگر گناه نكند.

امام صادق‏ علیه السلام فرمود: “هنگامى كه روز عرفه به پایان انجامید و شب فرا رسید، فرشتگان به دوش انسان زده و مى‏ گویند “اى زائر خانه خدا گذشته‏ هاى تو بخشیده شد، مواظب باش كه در آینده، چگونه ‏اى؟ سلام بر كسانى كه غروب عرفه را در عرفات درك كرده، و به جایى رسیده‏ اند كه بفرموده رسول خدا خداوند فرشتگان را براى بخشش خود گواه گرفته و مى‏ فرماید: “اشهدكم انى قد غفرت لهم.”

قدر امشب و فردا را بدانید

راهنمای اعمال شب و روز عرفه

توصیه مهم رهبرانقلاب درباره عرفه و اهمیت آن

التماس دعا

فضائل امیرالمومنین تا عید ولایت

استوری روزشمار غدیر

10 روز مانده تا عید بزرگ غدیر خم

چرا باید از خدا ترسید؟ مگر خدا موجود ترسناکی است؟ ترس از خدا به چه معنا است و چگونه حاصل می شود؟

ابتدا باید توجه کنیم که معنای ترس از خدا چیست؟ ترس از خدا به معنای ترس از مسؤولیت هایی است که انسان در برابر او دارد .

ترس از این که در ادای رسالت و وظیفه خویش کوتاهی کند و به خوبی وظیفه اش را انجام ندهد; و به عبارتی، ترس از گناهان خود است .

حضرت علی (ع) در این زمینه می فرماید: «و لا یخافن الا ذنبه; هیچ یک از شما ترس نداشته باشد مگر از گناه خویش .» نهج البلاغه، کلمه قصار82