منم سربازت میشم....
*فضای سیاسی و اعتقادی عصر امام هادی علیهالسلام چگونه بود؟
فضای سیاسی آن ایام شدیداً استبدادی بود و سوءاستفادههای زیادی از اسلام و نام آن میشد به گونهای که متوکل قبر حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام را تخریب کرد و دستور داد زمین را شخم بزنند. جای سئوال این جا است که با بدن شهیدی که به حسب ظاهر از دنیا رفته است، چه لجاجت و عنادی داشتند؟!
این مظلومیت به گونهای بود که متوکل عباسی، امام هادی علیهالسلام را به جلسهای دعوت کرد در حالی که خود و اطرافیانش مشغول شرب خمر و آواز و خوشگذرانی بودند، امام هادی(ع) را به چنین جلسهای به زور وارد کردند؛ متوکل دستور داده بود حضرت را در هر حالتی هست بیاورید.
چقدر گستاخانه برخورد کردند و جلوی حضرت شرب خمر کردند و آواز خواندند و از حضرت خواستند شراب هم بنوشد؟!
حضرت فرمودند: «والله هرگز خون ما با شراب آلوده نشده است». در ادامه متوکل به حضرت فشار آورد که باید برای ما شعر بخوانی! حضرت فرمودند: «انی قلیل الروایة من الشعر» من شعر کم بلدم. ولی متوکل گفت؛ چارهای نیست و باید شعری برای ما بخوانی و آنگاه حضرت هادی(ع) آن قصیده معروف را خواند: و متوکل تحت تاثیر قرار گرفت و دستور داد حضرت را با احترام برگردانند.
حضرت آیتالله جوادیآملی گفتند: ما می خواهیم علم در کنار دین و دینی در کنار علم داشته باشیم زیرا دین بدون عقل و عقل بدون دین هر دو خطرناک هستند.
به گزارش خبرگزاری حوزه، معظم له عصر روز یکشنبه(22اردیبهشت) در مراسم رونمایی از سایت خبری اسراء نیوز که در موسسه اسراء برگزار شد، با تاکید بر اینکه رسالت ما هم آشنایی با معارف اهل بیت(ع) و ایجاد انقلاب فرهنگی و فکری در جهان انسانیت است، تصریح کردند: خداوند انسان ها را بی سرمایه خلق نکرد بلکه با معدن های فراوانی از دامن مادر به دامن جامعه آورد، انبیاء هم آمدند این خاک وجودی انسان را شیار کنند و گوهرها را درآورند و انسان را به انسان بشناسانند.
ایشان با اشاره به این که باید خبر را خبر بدانیم، تصریح کردند: بهترین خبر را انبیاء آوردند اما خبر این نیست که زید چه گفت و چه کرد، بلکه «خبر» این است که ما از کجا آمده ایم و به کجا می رویم، بشر بسیار موجود خوبی است اما باید به او رحم کرد، وقتی این ترحم ثمربخش بود به آنها احترام می کنیم، اول باید به این جامعه ترحم نمائیم و بعد احترام بگذاریم.
اگر به حکم تو باشند باد و آتش و آب
و یا به دست تو گردند سنگ و گل زر ناب
اگر مطیع تو گردند خلق روی زمین
وگر مسخر گردد تو را خور و مهتاب
اگر بنای معابد کنی هزاران بار
و یا به نام تو مسجد بنا شود صد باب
اگر به زهد نباشد تو را قدیم و ندیم
و یا ز کثت تقوی نباشدت خور و خواب
به هوش باش و شنو این سخن ز مردانی
بحق جمله رسولان بحق پنج کتاب
به سینه تو نباشد چو مُهرِ مِهر علی«ع»
نباشدت به دو دنیا نصیب غیر عذاب
از: مرحوم محمد علی مردانی
خدایم!
طلب استغفار از تو در حالی است که من با کم حیایی خویش اصرار بر گناه دارم..
و ترک استغفار در حالی است ..
که به وسعت مهربانی تو آگاهم (هر دو)موجب تباهی امید من است…
خدای من!
من آنم که او را مهلت دادی ولی متنبه نشدم و بازنگشتم و گناهان مرا پوشاندی..
ولی شرم حیا نکردم و گناه کردم گناه و حریم تو را دریدم!
محبوبم!
منم بنده ای که به عذر خواهی بر درگاهت آمده ام..
و از اعمال زشتی که بواسطه کم حیائی به حضورت و در نظرت بجا آورده ام..
هر چند گناهانم زیاد و حیایم اندک باشد رشته امید را از تو نمی گسلم…
رهایم کن مرا از هرآنچه که از تو دورم میکند
امشب شب اول ماه رجبه..
خدایم با تو عهدی و پیمانی میبندم
در این شب که دعا و نماز وارد شده..
میخوام ایندفعه تا آخرین لحظه عمرم پاک باشم و هرگز تحت هیچ شرایطی گناه نکنم..
خدای خوبم 40 روز پاکی من مصادف میشه با ولادت امام حسین 3 شعبان..
خیلی جای شکر و سپاسگذاری داره اشکام سرازیره خدا …یعنی میشه روزی که
امام حسین به دنیا میاد منم 40 روز پاکیم واقعا پاک پاک در اون روز متولد بشم …
از خود آقا میخوام شفاعتم کنه…
فردا روزه میگیرم
منبع:وب ترک گناه
روز اوّل ماه
اين روز نيز اعمالى دارد:
1ـ روزه گرفتن; در روايتى از امام رضا(عليه السلام) پاداشهاى مهمّى براى روزه اوّل ماه رجب ذكر شده است.(1)
در روايتى ديگر،امام باقر(عليه السلام) روز اوّل ماه رجب را، روز سوار شدن حضرت نوح بر كشتى بيان كرده و فرمود: «هنگامى كه نوح در اين روز، سوار كشتى شد، به همه كسانى كه با او بودند دستور داد روزه بگيرند; و هر كس اين روز را روزه بگيرد، آتش دوزخ به فاصله يك سال راه، از او دور گردد».(2)
2ـ غسل كردن(3)
3ـ زيارت امام حسين(عليه السلام); «شيخ طوسى» روايتى را از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: «هر كس امام حسين(عليه السلام) را در روز اوّل ماه رجب زيارت كند، به يقين خداوند او را مى آمرزد».(4)
4ـ خواندن نماز حضرت سلمان; اين نماز را كه رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) به وى آموخت، به اين نحو است: ده ركعت نماز بجا مى آورى (هر دو ركعت به يك سلام) و در هر ركعت، يك مرتبه «حمد»، سه مرتبه «توحيد» و سه مرتبه «قل يا ايّها الكافرون» را مى خوانى و بعد از سلامِ نماز، دستها را بلند مى كنى و مى گويى:
لا إلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيى وَيُميتُ، حَىٌّ لايَمُوتُ، وَهُوَ بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ، اَللّـهُمَّ لا مانِعَ لِما اَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ، وَلا يَنْفَـعُ ذَاالْجَـدِّ مِنْـكَ الْجَـدُّ.