منم سربازت میشم....
نحس بودن ماه صفر ، خرافه یا واقعیت؟
با فرا رسیدن ماه صفر، برخی افراد فکر میکنند که این ماه دارای نحسی است و هنگامی که وارد این ماه میشوند، هیچ کاری را آغاز نمیکنند تا مبادا فرجامی منحوس داشته باشد!
به راستی سعد و شومی ایام تأثیری در زندگی انسان دارد؟
برای پاسخ به این سؤال ابتدا تعریفی از دو واژه «سعد» و «نحس» ارایه میشود و سپس برای بررسی صحت یا سقم نحسی ایام مختلف به ویژه ماه صفر، به قرآن کریم رجوع میکنیم.
*معنای لغوی سعد و نحس
«سعد» به معنای فراهم شدن امور و مقدمات الهی برای رسیدن به خیر دنیوی و اخروی است(۱) و در مقابل آن، تفاوت و یا نحس قرار دارد. «نحس» در لغت به معنای سرخ شدن افق همچون مس گداخته است و در اصطلاح به هر چیز شوم نحس گفته میشود. (۲) فراهم نشدن مقدمات و امور کارها نیز نحس تلقی میشود.
*نحوست ایام در کدام آیات آمده است؟
در آیات قرآن تنها در ۲ مورد اشاره به «نحوست ایام» شده است:
۱- آنجا که میفرماید: «ما تندباد وحشتناک و سردی را «فِی یوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» (در یک روز شوم مستمر) بر آنها فرستادیم که مردم را همچون تنههای نخل ریشهکن شده از جا بر میکند». (۳)
۲- در آیهای دیگر میفرماید: «فَأَرْسَلْنا عَلَیهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی أَیامٍ نَحِساتٍ»(۴) مانند بادی سخت و سرد در روزها شومی بر آنها مسلّط ساختیم».
در نقطه مقابل، تعبیر «مبارک» نیز در بعضی از آیات قرآن دیده میشود، چنان که درباره شب قدر میفرماید: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیلَهٍ مُبارَکَهٍ» ما قرآن را در شبی پربرکت نازل کردیم». (۵)
به این ترتیب قرآن فقط اشاره سربستهای به این مسئله دارد، پس میتوان گفت تا اینجا اصل سعد و مبارک بودن بعضی ایام و نحس بودن بعضی روزها را به صورت اجمال پذیرفته است.
وصیت امام سجاد علیه السلام به شیعیان
هر کس روح بلندی داشته باشد دنیا را زیر پا خواهد گذاشت وهر آن کس به آنچه خداوند برایش مقدر کرده قانع باشد از بی نیازترین مردم است.
شیعه واقعی کسی است که در راه ما مجاهدت کند وجلوی ظلم وستم به ما را بگیرد. به شیعیان ما ابلاغ کنید که ما شما را از خداوند بی نیاز نمی کنیم و ولایت ما حاصل نمیشود مگر در پرتو ورع وپرهیزگاری.
بدانید سه چیز از عوامل نجات مومن است: حفظ زبان از غیبت، مشغول کردن خود به کاری که منفعت دنیا وآخرت را داشته باشد و مداومت گریه وناله در پیشگاه خدا به خاطر لغزشها وگناهانی که مرتکب شدهاید.
مشرق نیوز
حدیث امام صادق در آداب روز عاشورا
آداب و دعای بسیار مهم و جامع عاشورا به نقل از عبدالله بن سنان از امام صادق، در سه کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی، «المزار الکبیر» ابن مشهدی و «اقبال الاعمال» سید بن طاووس، نقل شده است.
امام صادق، در خواص و فوائد آن، چنین می فرمایند:
فَإِنَّ هذا أفضَلُ يَابنَ سِنانٍ! مِن كَذا وكَذا حَجَّةً، وكَذا وكَذا عُمرَةً تَتَطَوَّعُها وتُنفِقُ فيها مالَكَ وتَنصِبُ فيها بَدَنَكَ وتُفارِقُ فيها أهلَكَ ووَلَدَك. وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُعْطِي مَنْ صَلَّى هَذِهِ الصَّلَاةَ فِي هَذَا الْيَوْمِ ، وَ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مُخْلِصاً، وَ عَمِلَ هَذَا الْعَمَلَ مُوقِناً مُصَدِّقاً عَشْرَ خِصَالٍ. مِنْهَا أَنْ يَقِيَهُ اللَّهُ مِيتَةَ السَّوْءِ وَ يُؤْمِنَهُ مِنَ الْمَكَارِهِ وَ الْفَقْرِ وَ لَا يُظْهِرَ عَلَيْهِ عَدُوّاً إِلَى أَنْ يَمُوتَ وَ يَقِيَهُ اللَّهُ مِنَ الْجُنُونِ وَ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ فِي نَفْسِهِ وَ وُلْدِهِ إِلَى أَرْبَعَةِ أَعْقَابٍ لَهُ وَ لَا يَجْعَلَ لِلشَّيْطَانِ وَ لَا لِأَوْلِيَائِهِ عَلَيْهِ وَ لَا عَلَى نَسْلِهِ إِلَى أَرْبَعَةِ اَعقابٍ سَبِيلاً.
اى ابن سِنان! اين اعمال، بهتر است از فلان و فلان حج و فلان و فلان عمره كه به صورت داوطلبانه انجام دهى و اموال ات را براى آن هزينه كنى و بدنت را به زحمت و رنج بيندازى و از خانواده و فرزندانت جدا شوى. هر كس اين نماز را در اين روز بگذارد و اين دعا را با اخلاص بخواند و اين عمل را با يقين و صدق انجام دهد، خداوند متعال، ده خصلت به او مىبخشد كه از جمله آنهاست: خداوند، او را از مرگ بد، نگه مىدارد، و از بدىها و فقر در امان مىدارد، و هيچ دشمنى را بر او چيره نمىكند تا بميرد، و او را از ديوانگى و بيمارىِ جُذام و پيسى در خودش و فرزندانش تا “چهار نسل"، حفظ مىكند، و راه نفوذ شيطان بر او و نسلش تا “چهار نسل” مىبندد.
نکته بسیار مهم در این حدیث، و در صورت انجام دقیق این اعمال و آداب روز عاشورا، تاکید امام صادق بر حفظ فرزندان تا چهار نسل، از مصیبت های دنیوی، مرگ بد و مصونیت از بیماری های خطرناک می باشد. که چنین امری، بندرت در طول سال تکرار خواهد شد و شایسته است، شیعیان به دستور امام صادق، با مطالعه و عمل به این حدیث در باب آداب روز عاشورا، خویش و فرزندان را تا چهار نسل، بیمه نمایند.
و اما متن دستورالعمل معنوی و عرفانی امام صادق برای شیعیان در روز عاشورا، چنین است:
هرلحظه که دلم یادت می کند ،نمی توانم بی توجه بگذرم،
با حکایت نابی از زندگی زیبایت خانه یِ دلم را زینت می دهم ،
به این امید که همه یِ ما را از دریایِ معرفتت ، قطره ای بنوشانی …
یا اباعبدالله … صل الله علیک …
از مقتلِ خوارزمی و جامع الاخبار روایت شده است که :
مردی اعرابی به خدمتِ امام حسین - علیه السلامـ - آمد و گفت :
یابن رسول الله - صل الله علیه و آله - ضامن شده ام ، ادایِ دین کامله را
و ادایِ آن را قادر نیستم لاجرم با خود گفتم که باید سوال کرد از کریمتـَـرینِ مردم
و کسی کریمتـَـر از اهل بیتِ رسالت - صل الله علیه و آله - گمان ندارم .
حضرت فرمود :
یا اخاالعرب من سه مسئله از تو می پرسم ، اگر یکی را جواب گفتی ثلثِ
آن مال را به تو عطا میکنم و اگر دو سوال را جواب دادی دو ثلثِ مال را
خواهی گرفت و اگر هر سه را جواب گفتی تمامِ آن مال را عطا خواهم کرد .
پیشونی بندها رو با وسواس زیر و رو می کرد …
پرسیدم : دنبال چی می گردی ؟
گفت : سربند یا زهرا !
گفتم : یکیش رو بردار ببند دیگه ، چه فرقی داره ؟
گفت : نه ! آخه من مادر ندارم ...