استاد حوزه علمیه خواهران اتصال به حبل‌الله و تمسک عملی به فریضه امربه‌معروف و نهی از منکر را از علل اقتدار جامعه اسلامی و قرآنی دانست.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، خانم زین‌العابدینی پیش از ظهر دیروز در آیین ترتیل خوانی بانوان که در شبستان نجمه خاتون سلام‌الله علیها حرم مطهر برگزار شد، با اشاره به نکات تفسیری آیات جز چهارم قرآن کریم، نخستین مبنا و محور جامعه قرآنی را توحید و وحدت کلمه عنوان کرد، گفت: دومین جزء و رکن جامعه قرآنی انجام فریضه امربه‌معروف و نهی از منکر است.

استاد حوزه علمیه خواهران در ادامه با اشاره به آیه «وَاعتَصِموا بِحبل‌الله جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا ۚ وَاذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم إِذ كُنتُم أَعداءً فَأَلَّفَ بَينَ قُلوبِكُم فَأَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إِخوانًا وَكُنتُم عَلىٰ شَفا حُفرَةٍ مِنَ النّارِ فَأَنقَذَكُم مِنها ۗ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُم آياتِهِ لَعَلَّكُم تَهتَدونَ» افزود: منظور از حبل‌الله تمسک به قرآن کریم و اهل‌بیت علیه‌السلام است و جامعه‌ای که بتواند به اهل‌بیت علیه‌السلام به‌عنوان حبل‌الله متصل شود از انسجام و اقتدار خاصی برخوردار خواهد بود.

استاد حوزه علمیه خواهران محور قرار گرفتن توحید را از شاخصه‌های جامعه متصل به حبل‌الله دانست، تصریح کرد: در جامعه‌ای که به حبل‌الله متصل باشد آیات قرآن کریم در متن و بطن جامعه جریان می‌یابد و در چنین جامعه‌ای از کفر و شرک اثری نخواهد بود.

زین‌العابدینی اظهار کرد: اگر توحید و پیروی از سنت پیامبر اسلام(ص) به یک باور مشترک در میان اعضای جامعه تبدیل شود پراکندگی آراء در آن جامعه از بین خواهد رفت.

وی شاخصه جامعه قرآنی را دارا بودن و اتکا داشتن به علوم نافع دانست، افزود: جامعه قرآنی بر مبنای علوم نافع منبعث از وحی اداره می‌شود و در چنین جامعه‌ای رفتارها و کردارها به استناد اتکا به وحی عمل صالح خواهد بود.

ادامه »

برخی می‌گویند خدا مهربان است و بندگان خود را در قیامت و برزخ عذاب نمی‌کند، این اندیشه مخالف قرآن بوده و باطل است، یکی از اندیشه‌های ناب قرآنی تجسم اعمال است، یعنی انسان، اعمال و کردار خود اعم از خوب یا بد را در عالم برزخ و قیامت در کنار خود حاضر می‌بیند، لذا معنا ندارد بگوییم خدا رئوف است و مهربان است، ما گناه می‌کنیم و او می‌بخشد، خیر، خداوند متعال هیچ گناه کبیره‌ای را بدون توبه نمی‌بخشد.

 یکی از شگردهای شیطان برای این‌که انسان را به گناه و معصیت بکشاند و با خود به قعر جهنم ببرد، دادن وعده رحمت الهی به انسان و بی‌پروا کردن او نسبت به دستورات الهی است که خدا این قدر هم که گفته می‌شود سخت‌گیر نیست و با انجام چند گناه ما را جهنم نمی‌برد. هم‌چنین گفته شد که این مطلب مخالف قرآن و روایات و عقل است، در این نوشتار به بحث‌های قرآنی آن می‌پردازیم:

یکی از مطالب نابی که از قرآن استفاده می‌شود و کاملا مخالف این اندیشه است «تجسم اعمال» است.

قرآن کریم در این رابطه می‌فرماید: «يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد [آل‌عمران/30] روزى كه هر كس، آن‌چه از كار نيك انجام داده را حاضر مى‏‌بيند، و آرزو مى‏‌كند ميان او و آن‌چه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانى زيادى باشد. خداوند شما را از (نافرمانى) خودش، بر حذر مى‌‏دارد، و (در عين حال) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است».

قرآن مجيد در آيه مورد بحث و آيات زياد ديگرى از اين حقيقت پرده بر مى‏‌دارد كه در قيامت اعمال نيك و بد انسان، هر كدام در شكلى تجسم يافته و در عرصه محشر حاضر مى‏‌شود. واژه «تجد» از ماده «وجدان» (يافتن) ضد فقدان و نابودى است، كلمه «خير» و «سوء» كه به صورت نكره آمده نیز مفيد عموم است، يعنى هر انسانى در آن روز تمام اعمال خوب و بد خود را- هر چند كم باشد- در نزد خود مى‌‏يابد.

ادامه »

ماه رمضان در کلام مقام معظم رهبری

ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است که خدا در جهنّم سوزان دنیای مادّی ما آن را وارد میکند و به ما فرصت میدهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم.

بعضی همان سی روز را وارد بهشت میشوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را. بعضی هم از کنار آن، غافل عبور میکنند که مایه تأسّف و خسران است.

حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد و توانایىِ عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسّف شود. این، ماه رمضان است.

فرازهایی از دعاهای امامان معصوم علیهم السلام هنگام آغاز ماه مبارک رمضان

 هر گاه ماه رمضان فرا می رسید، رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمود:

خداوندا! ماه رمضان وارد شده است. خداوندا! ماه رمضان که قرآن را در آن فروفرستادی و آن را نشانه ای از هدایت و برهان قاطع قرار دادی، برای ما مبارک گردان؛ و ما را بر روزه و نماز این ماه کمک کن و از ما بپذیر.1

مولای متقیان، علی علیه السلام در شب اول ماه مبارک رمضان رو به قبله می ایستاد و می فرمود: خدایا! این ماه را به امنیت و ایمان و تندرستی و عافیت کامل و روزی فراخ و برطرف شدن دردها نو کن. خدایا! روزه این ماه و شب زنده داری و تلاوت قرآن در این ماه را روزی ما کن.2

امام سجاد علیه السلام، پیشوای عابدان و ساجدان، در نخستین روز از ماه رمضان با خدای خود چنین می گوید:

پروردگارا! یار ما باش تا در سایه بندگی، به تو نزدیک شویم و یاری فرما تا در این ماه، دامانمان از منجلاب گناهان آلایش نگیرد، تا فرشتگان تو از ما غیر دوستی و صلاح نبینند و جز بندگی و فرمان برداری به سوی تو نیاورند. پروردگارا! به ما شایستگی عطا فرما تا از برکت ها و مرحمت هایی که به اولیای خویش نوید داده ای، بهر ه مند شویم و پاداشی را که بندگان پارسا و نمازگزار و روزه دار تو در این ماه از تو دریافت می کنند، به دست آوریم و ما را شایسته آن ساز که در درجه های والایی با دوستان و پیامبران بزرگوارت هم نشین شویم.3

امام صادق علیه السلام نیز هنگام آغاز ماه رمضان چنین می فرمود:

بار خدایا! ماه رمضان آمد و روزه اش را به ما واجب گرداندی و قرآن را در آن نازل کردی که راهنمای مردمان و گواهی هدایت و تمیز حق و باطل است.

بار خدایا! ما را در روزه گرفتن آن یاری فرما و از ما به کرمت قبول کن و ما را در آن سالم دار. به درستی که تو بر هر چیز توانایی، ای بخشاینده مهربان!4

ادامه »

توصیه های میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در آغاز ماه مبارک رمضان

جهت آمادگی برای ورود به میهمانی الهی، رعایت چند نکته لازم و ضروریست:

الف) خواندن نماز شکر
شایسته است که با نماز شکر، با سال گذشته وداع کرده و به استقبال سال آینده رویم و به جهت نجات از خطرهای سال گذشته و دستیابی به رضایت پروردگار و توفیق درک سال جدید، با فراغت کامل و به دور از بیماری ها و آفات باطنی و ظاهری، شکرالهی را به جای آوریم.

ب) توبه و استغفار
پس از خواندن نماز شکر، از خدا به خاطر کوتاهی ها و ظلم هایی که در حق او نموده ایم، طلب عفو و گذشت کنیم و از سستی هایی که در اصلاح و پاکی قلب، جهت توجه و عنایت خداوند روا داشته ایم و همچنین درباره کم کاری های اعضا و جوارح خود در عبادت، و عقب انداختن توبه، از خداوند طلب بخشش می نماییم. و از جانب هر عضوی از اعضای خود صدقه می دهیم.

ج) توسل به آستان پروردگار
با نزدیک شدن ماه مبارک رمضان، شایسته است به کرم و رحمت الهی متوسل شویم و از او درخواست کنیم تا هر آنچه ما را در اجرای دستورهای الهی یاری می دهد به ما ببخشد.

چه بی نیازی والاتر از خداوند متعال، تا تمامی امور سال آینده مان را به او بسپاریم و با اطمینان خاطر سفر الهی خود را شروع کنیم؟

د) توسل به معصومین علیهم السلام
مهم ترین مسئله ای که پوینده راه معرفت در آغاز ماه رمضان باید به آن توجه داشته باشد، توسل به ائمه معصومین علیهم السلام است. باید آبرو و عظمت آنان را در پیشگاه خداوند، شفیع قرار دهیم تا آن بزرگان، پذیرش اعمالمان را در راستای خشنودی خداوند، از پروردگار بخواهند.

زیرا خداوند کریم، درخواست انسان های بزرگ و کریم را رد نخواهد کرد؛ به ویژه اینکه اولیای خداوند، درهای رحمت و روشنی بخش راهمان در میان آفریده ها هستند و دستور پناه دادن بندگان به آنها داده شده است.

هـ) پاک کردن اموال با پرداخت خمس

پاک کردن خوردنی ها، نوشیدنی ها، پوشاک و. .. با پرداخت خمس، از کارهای مهمی است که پس از توبه و پاک کردن قلب و توسل به خدا و معصومین باید انجام دهیم اما بهتر آن است که خمس اموالمان را ابتدای ماه بدهیم تا عبادت هایمان از راه حلال انجام شود.1

1. میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، المراقبات، ترجمه: ابراهیم محدث، ص 259.