دنیا دریای عمیقی است که بیشتر مردم در آن غرق می شوند و آخرالزمان زمانی که همه بر رسم جاهلیت زندگی کنند، مگر آنانی که در آغوش رحمت الهی قرار بگیرند…

« بسم الله الرحمن الرحیم »

امیرالمومنین علی (علیه‎ السْلام) فرمودند: «ای مردم! … در آن روز (قبل از ظهور قائم علیه ‎السْلام) همه بر رسم و روش جاهلیّت زندگی خواهند کرد، مگر آن کس که مورد رحمت خداوند قرار گیرد.» (٢)

مسلّماً برای قرار گرفتن در زیر چتر رحمت رحمان، راهی هست وگرنه خلاف عدالت بود؛ زیرا اگر در دنیا باشیم دنیایی که به خودی خود عمیق است و فریبنده و از طرفی آدم باشیم و مایل به گناه (٣) و از طرفی آخرالزمان باشد و زمان غربال اکثریت و شنا هم بلد نباشیم؛ یعنی ما در تاریخ و شرایطی قرار گرفته ایم که گمراه شدنمان حتمی است؛ که این، با عدالت و حکمت و رحمت الهی نمی سازد.

به همین دلیل به برخی از احادیثی که به نظر ما شنا کردن در جریان رحمت الهی را نشان می دهد، سری می زنیم تا با عمل به آن ها، خود را در این مسیر، قرار داده و از جریان هلاکت آخرالزمانی فاصله بگیریم.

راه نجات در بازار مکّاره دنیا

روزی عبدالحمید واسطی در محضر امام و سرور خود، باقر العلوم (علیه ‎السْلام) شرح حال خویش را بیان کرد؛ او از وقف کردن خود برای ظهور گفت و از ترک دنیا و بازار دنیا؛ (٤) امام دل او و دل تمام مهدی صبوران تاریخ را قرص کرد و فرمود: آیا فکر می کنی اگر بنده ای خود را برای ما وقف کند، خداوند راه نجاتی برای او نمی گذارد؟! (٥)

شاید عبارت فرمایش مولا این باشد که آیا فکر کرده ای خدا ما را تنها می گذارد؟! آیا فکر می کنی راه نجات مردم گرفتن دنیا است؟! عبدالحمید جان! و تمام آنانی که خود را وقف آل الله کرده اید بدانید که «مَن أتاکُم نَجی» (6) هر کسی نجات می خواهد به در خانه ی ما می آید. نه تنها تو عبدالحمید، بلکه هر بنده ای که خود را وقف ما کند، رحمت خدا شامل حالش خواهد شد.(٧)

وقف زندگی، برای ظهور، به معنی رهبانیت و گوشه نشینی نیست؛ وقف چشم، گوش، زبان، قلم و … به معنی بستن چشم، پنبه گذاشتن در گوش، سخن نگفتن، مهدی نوشتن مدام و… نیست خوب می دانیم که زندگی وقف مهدی (علیه السلام)، زندگی دغدغه مند برای جلب گوشه چشمی از مولا و جلو انداختن ظهور آل الله است.

جواهراتی گرانبها برای تمام مردم دنیا

گفتیم نجات انسان آخرالزمانی وقتی است که مورد رحمت الهی قرار بگیرد از جمله افرادی که اهل بیت (علیهم‎ السْلام) برایش، طلب رحمت فرمودند، بنده ای است که خود را برای اهل بیت و ظهور امام مهدی (علیهم‎ السْلام) وقف می کند و کسی که امر اهل بیت (علیهم‎ السْلام) را با نشر کلام ایشان زنده می کند.

یاد فرمایش مولایمان اما رضا علیه‎السْلام افتادم که فرمود: خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده می کند! (٨)

زنده کردن ولایت ائمه در جان مردم، با نقل سخنان ایشان است. چرا تمام مردم جهان، با جواهراتی که ما داریم، آشنا نشوند؟! مگر از سرقتشان می ترسیم؟! سروران ما را کسی نخواهد دزدید؛ زیرا هر چند که برای همه جذَاب و دلربا هستند؛ اما همه، ظرف نگهداری از آنان را ندارند. هر کس که قلب پاک و گوهرپروری دارد، می تواند از آنها محافظت کند.

ادامه »

فکر کردن به رابطه بین جمعه و امام زمان(عج) ذهن رو درگیر می کنه. ولادتش روز جمعه بود. امامتش از روز جمعه آغاز شد. یکی از نام های ایشان جمعه است. تو روایات می خونیم که روز جمعه ظهور می کنه و بر همین اساس بوده که شیعیان از قدیم، حتی زمانی که حکومت دست دشمنان دین بوده، روز جمعه؛ خودشون رو برای پذیرش امام زمان آماده می کردن. گاهی سوار بر اسب می شدن و مسلح به بیرون شهر می رفتن و معتقد بودن چون امام زمان روز جمعه ظهور می کنه، باید آماده باشیم. همین طور مستحبه که امام جمعه، وقت ایراد خطبه به سلاح تکیه کنه. شاید به این دلیل که برای ظهور آماده باشه.

منبع:سایت حوزه

دست مابرکرم و رحمت مهدی باشد

عشق ما آمدن دولت مهدی باشد

اول ماه ربیع از کرمت یا سلطان

روزی ما فرج حضرت مهدی باشد

اللهم عجل لولیک الفرج

خداي جهان خالقي حكيم است و هيچ موجودي را بيهوده و عبث نيافريده، چون خلق بي‌هدف نشانة ضعف و ناآگاهي است و اين ويژگي‌ها نمي‌تواند در خداوند وجود داشته باشند. او هر مخلوقي را براي هدفي حكيمانه آفريده و آن را به سوي هدفش هدايت مي‌كند.

وقتي به جهان و موجودات مي‌نگريم آنها را يك مجموعة منظم و داراي نظام كه در مسيري معين رو به سوي هدفي خاص حركت مي‌كند مي‌بينيم. اين حركت حركتي به سوي كمال است، و همة موجودات به سوي كمال در حركت‌اند. اصولاً تمام حركت‌ها در جهان نوعي حركت كمالي هستند بدين معني كه خداوند هر موجودي را كه آفريده، او را به كمال خاص خود رهنمون گشته است.

در تعاليم كتاب آسماني و آموزه‌هاي معصومين(ع) چنين روايت مي‌شود كه:

جهان منظم و داراي هدف بوده (هدايت عامه) انسان هم موجودي هدفمند و داراي هدف خاص و براي رسيدن به اين هدف (هدايت خاص انسان) هم عقل و اختيار (به عنوان ابزاري دروني) و پيامبران و كتب آسماني (به عنوان ابزاري بيروني لازم و ضروري مي‌باشند.

خداوند متعال كه آفرينندة انسان است، بهترين كس براي خبر دادن از آينده و دادن برنامه براي سعادت انسان است. پيامبران را براي ابلاغ اين اخبار و برنامه‌ها به بشر، مبعوث نموده است.

علي‌(ع) دليل بعثت پيامبران را چنين بيان مي‌نمايند:

خداوند پيامبران خود را مبعوث فرمود و هر چند گاه متناسب با خواسته‌هاي انسان‌ها، رسولان خود را پي در پي اعزام كرد تا وفاداري به پيمان فطرت را از آنان باز جويند و نعمت‌هاي فراموش شده را به يادآورند. و با ابلاغ احكام الهي حجت را بر آنها تمام نمايند و توانمندي پنهان‌شده عقل‌ها را آشكار ساخته، نشانه‌هاي قدرت خدا را معرفي نمايند.

در ادامه خطبه مولا چنين مي‌فرمايند:

خداوند هرگز انسان‌ها را بدون پيامبر، يا كتابي آسماني، يا برهاني قاطع و يا راهي استوار رها نساخته است.

بنابراين فلسفة ارسال رسل و انزال كتب، بيان و ترسيم راه الهي همراه با حجت‌ها و برهان‌هاي قاطع و احكام روشن در هدايت انسان مي‌باشد.

ادامه »

بیا که بی تو…

بیا که بی تو نه سحر را طاقتی است و نه صبح را صداقتی؛ که سحر به شبنم لطف تو بیدار می شود و صبح، به سلام تو از جا بر می خیزد.

بیا که بی تو آینه ها، زنگار غربت گرفته اند.

هیچ کس حریم اطلسی ها را پاس نمی دارد و بر داغ لاله ها در هم نمی گذارد.

بیا که بی تو، قنوت شاخه ها، اجابتی جز غروب تلخ خزان ندارد.

بی تو کدام دست مهر، سرشک غم از دیدگان یتیمان بر می گیرد؟

کجاست آغوش مهربانی که دل های زخمی را به ضیافت ابریشمی بخواند؟

ای آبِ آب! رودخانه ها عطش دیدار تو را دارند و در بستر انتظار، به سوی دریای ظهور تو شتابان اند.

قامتی به استواری کوه، دلی به بی کرانگی دریا، طراوتی به لطافت سبزینه ها، سینه ای به فراخی آسمان ها و صمیمتی به گرمی خورشید می خواهد تا بشود تو را خواند و کاروان دل ها را به منزلگاه امید کشاند.

این همه را که اندکی بیش نیست، از دل شکسته ترین منتظران تاریخ دریغ مدار، که ظهور تو اجابت دعای ماست.

ادامه »