یوم الله نهم ربیع الاول، سالروز آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و روز تجدید میثاق با آن امام همام و آخرین ذخیره الهی می باشد، شایسته است عاشقان و منتظران در هر كجا هستند در این روز بصورت ویژه توجه به امام زمان علیه السلام نمایند، چرا كه نهم ربیع الاول، در امتداد غدیر و بلكه خود، غدیری دیگر است. باید در این روز با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خود، تجدید پیمان كرده و بر مفاد عهد و میثاق خود مروری دوباره داشته باشیم.

جشن آغاز امامت

روز نهم ربیع الاول،سالروز شروع امامت منجی عالم بشریت، موعود انبیاء، پایان بخش طومار حاكمیت طاغوت و برقرار كننده حكومت عدل الهی در سرتاسر زمین است. زیرا هشتم ربیع الاول سال 260 ه.ق، امام حسن عسكری علیه السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسیدند و هر گاه امامی به شهادت می رسد تمام معارف و علوم امام قبل به امام بعد منتقل و امامت و هدایت انسان ها به ایشان می رسد، از این رو مناسب است كه شیعیان و منتظران امام زمان(عج) روز نهم ربیع الاول را جشن گرفته و با حضرتش پیمانی مجدد ببندند. اما وقتی كه سخن از برگزاری جشن یا شادمانی به مناسبت آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و بیعت با ایشان می شود. برخی می پرسند: معنای این كار چیست؟ مگر در عصر امامان شیعه چنین رسمی بوده است كه امامی شهید شده و روز بعد، برای امامت فرزندش شادمان باشند؟

دو نوع شادمانی

در پاسخ این پرسش باید بگوییم: در تاریخ دو نوع شادمانی برای به امامت رسیدن امام معصوم علیه السلام داریم.

یك نوع وقتی است كه پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم حضرت علی علیه السلام را به عنوان امام معرفی می كند. برای روز عید غدیر، مراسم های خاصی داشتیم و امامان هم بر آن و بزرگداشت آن تأكید كرده اند؛ البته جشنی متناسب با عرف زمانه خودش؛ یعنی وقتی پیامبر، حضرت علی علیهما السلام را به عنوان امام در غدیر مطرح می كنند كه یك حالت عمومی دارد، این همراه خودش، جشن دارد؛ تا چند روز افراد به امیرالمومنین علیه السلام تبریك می گفتند؛ حتی بعد از این واقعه هم، وقتی كسی خبردار می شد به آن حضرت تبریك می گفت؛ چون پیامبر فرموده بودند كه حاضران به غایبان بگویند. حاجیانی كه به مناطق خودشان برمی گشتند و این خبر مهم را به منطقه خودشان می رساندند، عده ای كه تازه خبردار می شدند باز هم به امیرالمومنین علیه السلام تبریك می گفتند. جشن گرفتن در این روز در سیره علما هم بود است. با اینكه عید قربان و عید فطر از عیدهای اسلامی است؛ اما علاوه بر این دو عید، عید غدیر را بسیار گرامی می داشتند.

اما نوع دوم، آغاز امامت، بعد از شهادت امام قبلی است. سیره اهل بیت علیهم السلام در این مورد چگونه بوده است؟ اول اینكه طبیعی است كه ایشان به مناسبت شهادت امام قبلی، محزون بوده اند. شیعیان نزد امام جدید می آمدند و ابتدا شهادت امام قبلی را تسلیت می گفتند و سپس با امام جدید بیعت می كردند. امام با تعابیر مختلف به اینها می گفتند خوشحال باشید كه با ما هستید و شیعیان هم خوشحال بودند كه گمراه نشده اند و امام بعدی را شناخته اند.

ادامه »

آیت الله فاطمی نیا:

حضرت - [امام زمان عج] - سیصد و سیزده نفر یار دارد،این یاران اگرچه آماده نشوند حضرت ظاهر نمی شود

من یک سوالی میکنم؛ این جبهه های ما که موج میزد [از انسانهاي مخلص] ،و این همه شهید، یعنی از اینها سیصد و سیزده نفر مخلص امام زمان نبود؟

قسمِ قرآن میخورم که بود.بیش از سیصد و سیزده تا هم بود.این هایی که می روند جمکران، موج میزنند،یعنی سیصد و سیزده تا مخلصِ امام زمان نیست؟حاضرند بسیاری از اینها جانشان را در راه حضرت بدهند.

بفضل الهی به اين نكته رسيدم،با نگاه دقيق در روایاتِ اهل بیت به اين نتيجه ميرسيم كه عشق و اخلاص و از جان گذشتگی بس نیست.

امام زمان سیصد و سیزده محور میخواهد که اینها منشأ اثر باشند.هر کدام در جایی که هستند موجی را اداره کنند. چرا پیغمبر(ص) برای شهادت حمزه(ع) اینقدر ناراحت شدند؟حمزه مدبر بود، متعقل بود.امام زمان(عج) سیصد و سیزده تا حمزه میخواهد.

جشن میلاد منجی و احیاء شب «نیمه شعبان» درحوزه  علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه برگزار شد.

اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء

مولودی خوانی 

سخنرانی دكتر حشمت الله قنبری استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ جهان اسلام

قرائت (مناجات شعبانیه، دعای کمیل ، دعاهای وارده در شب نیمه شعبان و جوشن کبیر )

و همچنین با پذیرایی شام و سحری در خدمت میهمانان عزیز بودیم.

ادامه »

یکی از مسائل بسیار مهم اعتقادی شیعه مساله امامت و خصوصا مساله امام زمان عجل اللـه تعالی فرجه الشریف است. شیعیان به این مطلب اعتقاد داشته و بسیار شیفتۀ آنند که به هر وسیله به زیارت حضرت برسند و جمال دلربای آن حضرت را مشاهده نمایند. و از طرفی در روایت میخوانیم که انتظار فرج افضل اعمال است. اما راه رسیدن و ملاقات با حضرت ولی عصر و معنای صحیح انتظار فرج چیست؟ جواب این پرسش را از قلم مرحوم علامه طهرانی رضوان اللـه تعالی علیه بخوانید.
 

مجالس و محافل توسّل به حضرت ولیّ عصر بسیار خوب است؛ ولی توسّلی که مطلوب و منظور از آن حقّ و وصول به حقّ باشد؛ رفع حجب ظلمانی و نورانی باشد؛ کشف حقیقت ولایت و توحید باشد؛ حصول عرفان إلهی و فنآء در ذات اقدس او باشد. این مطلوب و پسندیده است.

و لذا انتظار فرج که حتّی در زمان خود أئمّه علیهم السّلام از بزرگترین و با فضیلت‏ترین اعمال محسوب می‌شده است. همین بوده است.

توسّل به حقیقت ولایت آن حضرت برای کشف حجاب‏ های طریق، از افضل اعمال است؛ زیرا توحید حقّ از افضل اعمال است. و انتظار ظهور خارجی آن حضرت نیز بواسطه مقدّمیّت بر ظهور باطنی و کشف ولایت آن حضرت همچنین مفید است؛ و انتظار ظهور خارجی بر این أصل محبوب و پسندیده است.

و امّا چنانچه فقطّ دنبال ظهور خارجی باشیم، بدون منظور و محتوای از آن حقیقت؛ در این صورت آن حضرت را به ثَمَنِ بَخْسی فروخته‏ ایم؛ و در نتیجه خود ضرر بسیاری دیده‏ ایم؛ زیرا مراد و مقصود، تشرّف به حضور طبیعی نیست؛ و گرنه بسیاری از افراد مردم در زمان حضور امامان به حضورشان می‏رسیده ‏اند؛ و با آنها تکلّم و گفتگو داشته‏اند؛ ولی از حقیقتشان بی بهره بوده‏ اند.

ادامه »

شب یلدایم اگر با تو سپر شد یلداست
یا اگر این شب من باتو سحر شد یلداست

ما که عمری زده ایم دم زِ فراق تو، اگر..
بعد از این شام سیه خَتمِ سفر شد یلداست

ما که خود چله نشین تو شدیم آقاجان
این شب چله اگر از تو خبر شد یلداست

شب نشینی و کنار دِگران خوب اما..
با تو و عشق تو گر جمله به سر شد یلداست

ای خدایِ کرم و جود و محبت مهدی(عج)
از کرم، بر من اگر از تو نظر شد یلداست

همچنان آل علی در خطر تهدیداند
آن دمی که زِ شما دفع خطر شد یلداست

چون شهیدان تو ای شَهدِ شهادت نوشان..
سینه ام گر به دفاع از تو سپر شد یلداست

حرف آخر، اگر این چشم من ای صاحب اشک..
امشبی بَهرِ غَمِ جَدّ تو تَر شد یلداست

ادامه »